Yanlar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davalı belediye aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne, davalı şirket aleyhine açılan davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacı ve davalı belediye vekilleri tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davalı Belediye aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne, davalı Şirket aleyhine açılan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı Belediye tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının; 13197 ada 1 parsel sayılı taşınmazın paydaşı olduğunu, davalı Muratpaşa Belediyesinin taşınmazı park haline getirerek, diğer davalı K.. Çiçekçilikve P. Ltd. Şirketinin ise, ofis, sera, çiçek satış reyonu ve bina yaparak, ticarethane olarak kullanmak suretiyle yıllardır taşınmazı haksız işgal ettiklerini, Belediye aleyhine kamulaştırmasız elatmanın önlenmesi davası açtığını ileri sürerek, geriye dönük son beş yıllık ecrimisil istekli eldeki davayı açtığı, davalı Şirket, şirket ortaklarının kadastral parselin paydaşlarından olan A.. Ç.. "in mirasçısı olduklarını, imar uygulamasından önce yapılan yapıların imar uygulaması ile tecavüzlü hale geldiğini bildirip davanın reddini savunduğu, davalı Belediyenin de davanın reddini savunduğu anlaşılmaktadır.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; kadastral 827 ada 3 parsel sayılı sebze bahçesi vasıflı ve 828 ada 142 parsel sayılı yol fazlası, taşlık vasıflı taşınmazlarda davalı şirketin sözünü ettiği A..Ç.1/2"şer paydaş iken payının 7.2.1990 tarihinde yapılan imar uygulaması ile 5578 ada 1 parsel ve 5561 ada 1 parsellere gittiği, A..Ç. .her iki imar parselindeki payını 15.2.1996 tarihinde Muratpaşa Belediyesine bağış yoluyla temlik ettiği ve 20.9.2006 tarihinde ölen A.. Ç..in, eşi F.. ve çocukları M.., M..ve A..yi mirasçı olarak bıraktığı, davalı Şirketin ise 21.12.1990 tarihinde A..Ç..ve B.. Ç..tarafından kurulduğu, bu arada taşınmazların 15.12.1998 tarihinde ikinci kez imar uygulaması görerek 12731 ada 1 parsele ve 12732 ada 1 parsellere gittiği, davacı S.. "nın ve davalı Muratpaşa Belediyesinin bu imar parsellerinden 12731 ada 1 parselde paydaş oldukları, daha sonra taşınmazların 16.9.2009 tarihinde üçüncü kez imar uygulaması görerek davacının ve davalı Belediyenin 13197 ada 1 parsel sayılı taşınmazda paydaş kılındıkları, bu imar uygulamasının İdari Yargıca iptal edilmesi üzerine 31.3.2010 tarihinde dördüncü kez imar uygulamasına tabi tutularak 27881 ada 1 parsel sayılı taşınmazda davacının 57/6508 oranında, davalı Belediyenin 263/6508 oranında paydaş hale geldikleri, davalı Şirketin dava konusu taşınmazda kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı görülmektedir.Dava konusu taşınmazın son imar uygulaması ile 27881 ada 1 parsel sayısını aldığı, davacının taşınmazda kullandığı herhangi bir yer bulunmazken, davalı Belediyenin bu taşınmazın 1615 m²"lik kısmını park haline getirerek, davalı Şirketin 4893 m²"lik kısmını sera, bina satış reyonu vs. yapmak suretiyle işgal ettikleri keşfen sabittir.
Bilindiği üzere; gerek öğretide ve gerekse yargısal uygulamalarda ifade edildiği üzere ecrimisil, diğer bir deyişle haksız işgal tazminatı, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötüniyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminat olup, 08.03.1950 tarih 22/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararında; fuzuli işgalin tarafların karşılıklı birbirine uygun iradeleri ile kurduğu kira sözleşmesine benzetilemeyeceği, niteliği itibarı ile haksız bir eylem sayılması gerektiği, haksız işgal nedeniyle oluşan zararın tazmin edilmesi gerekeceği vurgulanmıştır. Ecrimisil, haksız işgal nedeniyle tazminat olarak nitelendirilen özel bir zarar giderim biçimi olması nedeniyle, en azı kira geliri karşılığı zarardır. Bu nedenle, haksız işgalden doğan normal kullanma sonucu eskime şeklinde oluşan olumlu zarar ile kullanmadan kaynaklanan olumlu zarar ile malik ya da zilyedin yoksun kaldığı fayda (olumsuz zarar) ecrimisilin kapsamını belirler. Haksız işgal, haksız eylem niteliğindedir. (YHGK"nun 25.02.2004 gün ve 2004/1-120-96 sayılı kararı)
Somut olayda; mahkemece, davalı Belediyenin davacının payına vaki elatması nedeniyle bilirkişilerce hesaplanan davacının payı oranında ecrimisile hükmedilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalı Belediyenin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Davacının temyiz talebine gelince; davalı Şirketin hakkına dayandığını ileri sürdüğü A..Ç.payını imar uygulamalarından önce 15.2.1996 tarihinde davalı Belediyeye devredip taşınmazlarda bir mülkiyet hakkının kalmadığı, taşınmazın son imar durumuna göre davacının 27881 ada 1 sayılı parselde paydaş olduğu, kaldı ki hakkına dayanılan A.Ç.payını devretmemiş olsaydı bile Şirketin ayrı bir tüzel kişiliğe sahip olup özel kişinin mülkiyet hakkına dayanamayacağı anlaşıldığına göre bu davalı yönünden de toplanan deliller değerlendirilmek suretiyle hesaplanan ecrimisile hükmedilmesi gerekirken yanılgılı gerekçelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları belirtilen nedenlerle yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 05.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
