MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... Mahallesi 21 ada 10 parsel sayılı 13169 m² yüzölçümündeki taşınmaz, Şubat 1954 tarih ve 6 nolu tapu kaydı uygulanarak çamlık niteliğiyle davalılar adına tesbit edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi, 06.07.1983 günlü dava dilekçesiyle; çekişmeli yerin kısmen orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla asliye hukuk mahkemesinde dava açmıştır.
Mahkemece; görevsizlik kararı verilerek, dosya kadastro mahkemesine gönderilmiş, kadastro hakimliğince de çekişmeli parselin kadastro tutanağının kesinleştiği gerekçesiyle görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğuna hükmedilmiştir. Kararın Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmesi üzerine hüküm, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 1991/2690 – 2368 sayılı 25.02.1991 günlü kararıyla kadastro mahkemesinin görevsizlik kararı onanmıştır. Daha sonra mahkemece 06.12.2013 günlü ek kararla; taraflardan hiç birinin kanunen öngörülen sürede mahkemeye başvurmadıkları gerekçesiyle davanın HMK"nun 20/1 maddesi uyarınca açılmamış sayılmasına hükmedilmiş, ek karar davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptal ve tescil istemine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre yazılı şekilde kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; mahkemece 25.02.1991’de Yargıtay 7. Hukuk Dairesince onanarak kesinleşen görevsizlik kararıyla davalılar yararına vekâlet ücretine hükmedildiği halde, 06.12.2013 günlü ek kararla yeniden davalılar lehine vekâlet ücreti takdir edilmiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün vekâlet ücretine ilişkin üçüncü bendinin tamamen çıkarılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 03/04/2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.