MAHKEMESİ : İCRA MAHKEMESİ

Ticareti terk hükümlerine muhalefet etmek suçundan sanık ..."in beraatine karar verilmiş, hüküm şikayetçi vekili ve sanık müdafii tarafından ayrı ayrı temyiz edildiğinden, Yargıtay C.Başsavcılığının red-bozma istemli tebliğnamesiyle dosya gönderilmekle Dairemizce yapılan inceleme sonunda 22.11.2011 tarihli karar ile sanık müdafinin temyiz talebinin REDDİNE, mahkeme hükmünün onanmasına karar verilmiş, bu karara karşı Yargıtay C.Başsavcılığının 16.02.2012 tarihli itirazı üzerine, Ceza Genel Kurulunun 10.07.2012 tarih ve 2012/0308-954 sayılı kararı ile 6352 sayılı Yasa"nın 99 ve 101. maddeleri uyarınca itirazın Dairemizce değerlendirilerek Dairemizin 20.09.2012 tarih ve 2012/6305-6859 sayılı kararı ile onama kararı kaldırılarak ancak müşteki vekiline kararın yüze karşı 20.04.2010 tarihinde tefhim edilmesine rağmen CMUK"nun 310/1 maddesinde düzenlenen 1 haftalık süre geçtikten sonra 28.04.2010 havale tarihli dilekçe ile kararı temyiz ettiğinden temyiz isteminin reddine karar verilmiş; bu karara karşı Yargıtay C.Başsavcılığının 11.10.2012 tarihli itirazı üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2013 tarih ve 2012/1298-2013/418 sayılı kararı ile Dairemizin temyiz isteminin reddine ilişkin kararı kaldırılarak itirazın Dairemizce değerlendirilmesi için dosya yeniden gönderilmiş olmakla, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okunarak GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Somut olayda, kararın müşteki tarafından temyizi üzerine Dairemizin 2011/5392-7808 sayılı ilamı ile kararın onanmasına karar verilmiş; bu karara karşı Yargıtay C.Başsavcılığının itirazı üzerine ve Ceza Genel kurulunun 10.07.2012 tarih ve 2012/0308-954 sayılı kararı ile itirazın Dairemizce değerlendirilmesi için dosyanın gönderilmesi üzerine Dairemizin 2012/6305-6859 sayılı kararı ile ticaret şirketlerinin müdür ve yetkililerinin ticareti terk suçunu işlemelerinin mümkün olduğu yönünde Ceza Genel Kurulunun kararlarında belirtilen gerekçe Dairemizce de; uygun görülerek, Dairemizin yukarıda sözü edilen onama kararının 2 numaralı bendinin kaldırılmasına, ancak müşteki vekilinin yüzüne karşı verilen karar 20.04.2010 tarihli duruşmada tefhim edilmesine rağmen CMUK"nun 310/1 maddesinde öngürülen 1 haftalık süre geçtikten sonra 28.04.2010 havale tarihli dilekçe ile temyiz edildiğinden temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 11.10.2012 tarihinde itiraz etmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Savcısının itiraz yazısında; müşteki vekilinin temyiz isteminin süresinde olmasına rağmen ve Dairece önceki itiraz konusu dışına çıkılarak hem itirazın kabul edilip
hemde başka bir gerekçe ile temyiz talebinin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunduğundan Dairemizin temyiz isteminin reddine dair kararının ortadan kaldırılarak mahkeme kararının bozulması talep edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2013 tarih ve 2012/16.HD – 1298 esas – 2013/418 karar sayılı ilamında özetle” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının özel Dairelerin gösterilen itiraz sebeplerine bağlı olduğuna ilişkin itirazının reddine, 20.04.2010 tarihinde yüze karşı verilen hükme yönelik müşteki vekili tarafından ... 2. İcra Mahkemesine iletilmek üzere ... 9. İcra Ceza Mahkemesine verilen temyiz dilekçesinin hakim tarafından 22.04.2010 tarihinde havale edildiği, muhabere kayıt defterinde de bu hususun doğrulandığı, ... 2. İcra Mahkemesine ise 28.04.2010 tarihinde ulaştığından müşteki vekilinin temyiz istemi süresinde olması nedeniyle Yargıtay 16. Hukuk Dairesinin 20.09.2011 gün ve 6305-6859 sayılı “temyizin reddi kararının kaldırılmasına” karar verilerek dosya yeniden incelenmek üzere Dairemize gönderilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun anılan kararı karşısında Dairemizin 2012/6305-2012/6859 sayılı ve 20.09.2012 tarihli kararının müşteki vekilinin temyiz isteminin reddine dair son paragrafının kaldırılmasına karar verilerek yapılan inceleme sonunda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.02.2012 tarih ve 2011/505, 509, 513, 21.02.2012 tarih ve 2011/506, 510, 511 ve 621 esas sayılı dosyalarında, ticaret şirketlerinin müdür ve yetkililerinin ticareti terk suçunu işlemelerinin mümkün olduğu yönünde oyçokluğuyla verilen karar doğrultusunda uygulama yapılması Dairemizce de uygun bulunmuş olmakla; ticaret şirket yetkilisi olan sanığa isnat edilen suçun oluşabilmesi için tacirin fiili olarak ticareti terk etmesi ve bu durumu on beş günlük süre içerisinde kayıtlı olduğu ticaret sicili müdürlüğüne bildirmemesi ve bütün aktif ve pasifi ile alacaklılarının isim ve adreslerini içeren bir mal beyannamesi vermemesinin gerekmesi nedeniyle, borçlu ticaret şirketinin kayıtlı olduğu vergi dairesi müdürlüğünden mükellefiyetinin sürüp sürmediği sorularak ve ticaret sicili müdürlüğünde kayıtlı adresinden farklı olması halinde vergi dairesi müdürlüğünde kayıtlı adresinde ticari faaliyetine devam edip etmediği yönünde zabıta araştırması yaptırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir edilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi isabetsiz olup, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün istem gibi BOZULMASINA, 17.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.