Van Ceza Kararları - Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/10487 Esas 2016/17820 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10487
Karar No: 2016/17820
Karar Tarihi: 21.11.2016

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/10487 Esas 2016/17820 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Karar, yaralama ve hakaret suçlarından sanıklar hakkında verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ve beraate ilişkin. Temyiz edilen kararda, 1- Katılan sanıkların müdafiilerinin başvurusunun, yalnızca itiraz yolu açık olduğu için değerlendirilmemesine karar verildi. 2- Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükümde temyiz isteğinin reddedilmediği ve vicdani kanıya uygun olarak esasen reddedildiği belirtilerek onandı. 3- Karşılıklı hakaret suçları nedeniyle verilen hükümlerde, uygulama maddesi yanlış gösterilmesi sebebiyle kararın bozulmasına karar verildi ve hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 129/3 ve 129/1. madde ile CMK'nın 223/4-c maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nın 129/3. maddesi ile CMK'nın 223/4. maddesi belirtiliyor.

18. Ceza Dairesi 2016/10487 E. , 2016/17820 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat, ceza vermekten vazgeçilmesine

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ... hakkında yaralama suçundan ve sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik hakaret suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesi gerektiği, anlaşıldığından, katılan sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
3- Katılan sanıklar hakkında karşılıklı hakaret nedeniyle kurulan hükümlerin temyizine gelince;
İleri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Karşılıklı hakaret eylemleri yönünden, uygulama maddesinin TCK’nın 129/3 maddesi yerine 129/1.maddesinin gösterilmesi ve CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine “ceza vermekten vazgeçilmesine” biçiminde anılan Kanun maddesinde öngörülmeyen bir karar türüyle hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak hükümlerin BOZULMASINA, ancak, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının, hüküm fıkrasından “129/1” ibarelerinin çıkarılarak yerine “129/3” ibaresinin eklenmesi ve 5237 sayılı TCK"nın 129/3. maddesi gereğince hakaret suçundan kurulan hüküm fıkrasındaki “Ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin hükümlerden çıkarılarak yerine “CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi eklenmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.11.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.