MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (TİCARET) MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; davacının işlettiği mağazaya ilişkin olarak davalı kurum görevlilerinin sayacın değiştirilmesi gerektiğini söylemeleri üzerine davalı kuruma elektrik sayacının değiştirilmesi talebi ile başvurduğunu, bunun üzerine ilgili sayacın değiştirildiğini, sayaç değişikliği sonrasında davacıya 41 günlük 06.11.2013 tarihli 10.200,20 TL"lik fatura tahakkuk ettirildiğini, davacının hiçbir dönem bu miktarda elektrik kullanımı olmadığını belirterek, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının sayacının 04.08.2011 tarihli sayaç değiştirme protokolü ile değiştirildiğini, sökülen sayaçta kaydedilen 32.250 kwh ek tahakkukun 10.200,20 TL olarak faturalara yansıtıldığını, sökülen sayacın 25.09.2011 tarihli sayaç ayar raporundan bakanlık mühürlerinin sağlam, sayacın sağlam olduğu ve tükettiği enerjiyi kaydettiğinin tespit edildiğini ve buna istinaden aktif son endeks farkı olan 32.250 kwh ek tahakkuk ile 10.200,20 TL"lik fatura tahakkuk ettirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; davacının 06.11.2013 tarih 10.200,20 TL bedelli faturanın 7.926,11 TL"lik kısmından borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık; kaçak elektrik kullanımından kaynaklı menfi tespit istemine ilişkindir.
Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin kaçak elektrik tüketimine ilişkin 13/a maddesi "Dağıtım sistemine veya sayaçlara veya ölçü sistemine ya da tesisata müdahale ederek, tüketimin doğru tespit edilmesini engellemek suretiyle, eksik veya hatalı ölçüm yapılması veya hiç ölçülmeden veya yasal şekilde tesis edilmiş sayaçtan geçirilmeden mevzuata aykırı bir şekilde elektrik enerjisi tüketmesi kaçak elektrik tüketimi olarak kabul edilir." hükmünü içermektedir.
Aynı yönetmeliğin 15.maddesi; kaçak elektrik tespitinin, süresinin tüketim miktarı hesaplamasının ve tahakkukun nasıl yapılacağını açıklamıştır. Buna göre, kaçak elektrik kullanım süresinin belirlenmesi ve tüketim hesaplanması, kaçak kullanım tarihinde yürürlükte bulunan kurul kararına göre yapılması gerekir. Buna göre EPMH yönetmeliği ve yönetmeliğin atıf yaptığı EPDK tarafından yayınlanan Kaçak ve Usulsüz Elektrik Enerjisi Kullanımına İlişkin Usul ve Esaslar başlıklı 29.12.2005 tarihli ve 622 sayılı kararın 1-A, 1-B ve 1-C maddelerinde, kaçak elektrik kullanımı ve ek tahakkuka ilişkin düzenlemeler çerçevesinde kaçak tüketime ek olarak geriye dönük tüketim hesabı yapılmalıdır.
Somut olayda; dosya kapsamında yer alan Diyarbakır Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğü"nün 25.09.2011 tarihli sayaç kontrol raporu incelendiğinde sayacın Bakanlık mühürleri ve sayacın sağlam olduğu, sayacın tüketilen enerjiyi kaydettiği belirtilmiştir. Bu durumda mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının dosya kapsamına alınan tüketim ekstrelerinin ortalaması alınmak suretiyle kıyas yolu ile tüketim miktarının hesaplanması doğru görülmemiştir.
Hal böyle olunca mahkemece; dosyanın önceki bilirkişi dışında alanında uzman 3"lü bilirkişi heyetine tevdi edilmesi suretiyle dosya kapsamında yer alan Diyarbakır Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğü"nün 25.09.2011 tarihli sayaç kontrol raporu da nazara alınarak davacının sorumlu olduğu elektrik tüketim miktarının tutanak tarihinde yürürlükteki EPMHY ile 622 sayılı kurul kararına göre belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.