MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi



Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine ve karşı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davacı-karşı davalı vekili ve davalı-karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı-karşı davalı ... vekili, evlilik birliği içinde davalı eşin çektiği tüketici kredisine kefil olduğunu, 1/2 hisseli malik olduğu taşınmaza ipotek de konulduğundan davalının ödememesi üzerine kredi ödenmeleri yaptığını belirterek, ödediği kredi miktarı nedeniyle 24.904,33 TL alacağın davalı-karşı davacıdan tahsilini talep ve dava etmiş, karşı davanın reddini savunmuştur.
Davalı/karşı davacı ... vekili, davanın reddini savunmuş, karşı dava dilekçesiyle, taraflar adına 1/2 şer hisseli olarak kayıtlı taşınmazın edinilmesine davalı-karşı davacı tarafından yapılan masraflar ve davalı adına edinilen araç nedeniyle 9.000,00 TL alacağın davacı-karşı davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, asıl ve karşı davanın kısmen kabulü kısmen reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı-karşı davalı vekili ve davalı-karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1.Karşı dava yönünden temyiz itirazlarının incelemesinde;
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile Usul ve Kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA karar verilmiştir.
2. Asıl davaya yönelik temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Tüm dosya kapsamı birlikte incelendiğinde; davacının kefil olduğu davalının çektiği tüketici kredisinin 05.03.2010 tarihinden sonra (13.07.2009 boşanma dava tarihinden sonra) davacı tarafından yapılan kredi ödemelerinin talep edildiği, Mahkemece davacı tarafından 05.03.2010 tarihinden sonra (boşanma dava tarihinden sonra) yapılan 21.257,00 TL kredi ödemelerinin 1/2"si olan 10.628,00 TL alacağın tahsiline karar verildiği anlaşılmaktadır. Eşler, 22.12.1984 tarihinde evlenmiş, 13.07.2009 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün, 24.10.2011 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Mal rejimi boşanma davasının açıldığı tarih itibarıyla sona ermiştir (TMK mad. 225/son). Tüm bu açıklamalara göre, davacının talebi genel hükümlere dayalı alacak isteği niteliğinde (TBK mad. 77 vd.) olup, mal rejiminin tasfiyesi kapsamında bir talep niteliğinde değildir.
O halde, talep TMK"nin 2. kitabından kaynaklanmadığından Aile Mahkemesi görevli olmayıp, uyuşmazlığın çözüm yeri 6100 sayılı HMK"nin 2.maddesi uyarınca belirlenecek Asliye Hukuk Mahkemesidir. Görev kamu düzeni ile ilgili dava şartı olduğundan (HMK mad. 114/c) iddia ve savunma olarak ileri sürülmese bile yargılamanın her aşamasında mahkemece resen göz önünde bulundurulur (HMK mad. 115/1). Mahkemece, davacının çekilen kredinin boşanma dava tarihinden sonra yapılan ödemelerine yönelik talebine ilişkin görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Asıl davanın yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA; karşı davanın yukarıda 1. bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 29,20 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 244,04 TL"nin davacı-karşı davalıdan alınmasına, 44,40 TL onama harcının peşin harçtan mahsubu ile artan 242,60 TL"nin davalı-karşı davacıya iadesine, 15.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.