MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ..., 05.04.2012 tarihli dava dilekçesi ile; ... İlçesi, ... Köyü, ... Mevkiinde bulunan yaklaşık 25 dönüm yüzölçümündeki taşınmazın, ... Köyünde yapılan kadastro tesbit çalışmaları sırasında tesbit yapılmadan bırakıldığını, daha sonra sınır köy olan ... Köyünün kadastro tesbit çalışmaları sırasında tesbitinin yapılacağının söylendiğini, ancak ... Köyünde yapılan kadastro tesbit çalışmaları sırasında da herhangi bir tesbit yapılmaksızın tesbit harici olarak bırakıldığını, dava konusu taşınmazın babası tarafından uzun yıllardan beri kullanıldığını, onun ölümü ile çocukları arasında yapılan taksim sonucu davaya konu taşınmazın kendisine verildiğini, nizasız ve fasılasız bu taşınmazı 30-40 yıldan beri kullandığını ve yararına kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğunu iddia ederek, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmüne göre adına tescilini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile, dava dilekçesinde sınırları yazılı fen bilirkişi İhsan Kalınç tarafından hazırlanıp sunulan 07/03/2013 tarihli ek raporuna ekli krokide "A2" ile gösterilen 10976,03 m2 ve "B2" ile gösterilen 10471,87 m2 yüzölçümündeki taşınmazların davacı ... adına tapuya tesciline, (A), (A1) ve (B1) ile gösterilen bölümlere yönelik davanın reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından (A2) ve (B2) ile gösterilen bölümlere yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazların tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde dava tarihinden önce 23.08.1991 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Genel arazi kadastrosu ise 14.03.1987 tarihinde kesinleşmiştir. Kesinleşme tarihi ile davanın açıldığı tarih arasında 20 yıllık süre geçmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosuna, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda temyize konu taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen davacı yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 14/04/2014 günü oy birliği ile karar verildi.