Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık müdafii ve katılanlar vekili

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin iki yönlü yolda sanığın geri geri gitmesinin yasak olmadığına, yayanın dikkatsiz davranması nedeni ile asli kusurlu olduğuna, cezanın fazla olduğuna, katılanlar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dosyadaki kaza tespit tutanağı, olay anını gösteren CD kamera kaydı görüntüleri incelendiğinde; sanığın idaresindeki otomobil ile saat 13:36 sıralarında 14 metre genişliğindeki iki yönlü yolda seyir halinde iken, bir anda durakladığı ve seyrine göre yolun sağ tarafında park halinde bulunan 5 aracı geçecek şekilde geri manevra yaparak seyrini sürdürdüğü sırada, geri manevra istikametine göre sol taraftan yola girerek geçiş yapan ve geçişini tamamlamak üzere olan ölen yayaya yol üzerinde çarparak altına aldığı ve 12 metre kadar sürüklediği, fren izinin olmadığı, çarpma neticesinde otomobilin arka camlarının tamamen kırıldığı olayda; Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 137. maddesindeki “.... iki aracın emniyetle geçemeyeceği kadar dar olan iki yönlü yol kesimlerinde karşılaşma ve geçiş kolaylığı sağlama dışında geri gitmeleri yasaktır” kuralını ihlal eden sanığın 15-20 metre kadar kontrolsüz ve hızlı bir şekilde geri geri ilerleyerek bilinçli taksirle hareket ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ve TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.