MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 9. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/03/2014
NUMARASI : 2013/362-2014/190

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde mekanik ustası olarak aylık net 1.650 TL ücretle çalıştığını, çalışma saatlerinin haftanın 6 günü milli bayramlar dahil 08.30- 21.30 saatleri arası olduğunu, 08.10.2010 tarihinde iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı nedenlere dayanılmaksızın feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, fazla çalışma ve gene tatil alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işyerinden başka bir yerde çalışma bahanesi ile istifa dilekçesi vererek ayrıldığını, istifa dilekçesinin tarihsiz ve tek taraflı bir belge olmadığını, haftalık çalışma saatinin 45 saati geçmediğini, fazla çalışma yapıldığında ücretinin ödendiğini, milli bayramlarda çalışma yapılmadığını, yıllık izinlerin kullandırıldığını, alacaklarının zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini başka bir işyerinde çalışmak için istifa etmek suretiyle haklı nedene dayanmaksızın sonlandırdığı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatlarının reddine, yıllık ücretli izin, fazla çalışma ve gene tatil alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin kim tarafından feshedildiği ve feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçi tarafından iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiği iddia edildiğinde, feshin haklı nedene dayandığını veya işçinin kendisinin ayrıldığını işveren kanıtlamak zorundadır.
Davacı işveren feshi olduğunu, istifa ve ibranamenin baskı ile alındığını, işveren feshi olduğunu iddia etmiştir. Gerçekten de dinlenen davalı tanığı açıkça “davacının istifa dilekçesini cebir, şiddet ve tehdit altında imzaladığını” beyan etmiştir. Diğer taraftan ibranameye davacının “fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak yukarıdaki beyanları kabul etmiyorum” şeklinde ihtirazı kayıt koymuştur. Somut uyuşmazlıkta iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı neden olmaksızın sona erdirildiği sabittir. Davalı işveren haklı nedenle feshi veya işçinin kendisinin ayrıldığını kanıtlayamamıştır. Davacının kıdem ve ihbar tazminat taleplerinin kabulü gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesi hatalıdır.
3-Hükmedilen miktarların “net” mi yoksa “brüt” mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de usule aykırıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.