MAHKEMESİ : İSTANBUL 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2011/895-2014/236

Davacı, kıdem tazminatı ile hafta tatil ücreti, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 2003/Mart ayında çalışmaya başladığını ve bu çalışmasının aralıksız devam ettiğini, 20.06.2011 tarihinde iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının çalışmadığı dönemler içinde talepte bulunduğunu, ayrıca 01.12.2007 tarihinde Şirketlerinden kendi isteğiyle ayrılıp aradan 5 ay geçtikten sonra dava dışı S. Yapı Firmasında çalışmaya başladığını ve bilahare 28.04.2011 tarihinde tekrar Şirketlerinde çalışmaya başlayıp kendi isteğiyle iş ilişkisini 28.04.2011 tarihinde sona erdirdiğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme yapılan yargılama sonunda, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hizmet süresi taraflar arasında ihtilaflıdır. İş hukukunda çalışma olgusunu, iddia eden işçi kanıtlamalıdır.
Çalışma olgusu her türlü delille kanıtlanabilir. Çalışmanın ispatı konusunda, SSK ve işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Özellikle iddia edilen çalışma döneminde SSK kayıtlarındaki işverenlerin araştırılması ve kayden görünen işverenlerle işçi arasında iş görme ediminin yerine getirilip getirilmediği, kaydın ne şekilde oluştuğu araştırılmalıdır.
İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır.
Davacının iddia ettiği Mart 2003-20.06.2011 arası kesintisiz çalışma döneminin tamamının davalı işyerinde geçtiğini ispata yarar tanık beyanları bulunmamaktadır. Diğer taraftan hükme esas alınan bilirkişi raporundan, kayıtlarda davalı Şirketin dışında Şirketlere ait kaydın bulunduğu tespiti yapılmış, ama bu işyerlerinin davalı Şirket ile bağlantısı denetime elverişli bir şekilde ortaya konulmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş, kayıtlarda görünen işyeri sicil numaralarının hangi Şirketlere ait olduğunun araştırılıp, davalı Şirket ile bağlantısının dosyadaki delil durumuna göre değerlendirilerek davalı işyerinde geçen hizmet süresi belirlenmeli, davacının tazminat ve alacaklara bu süreye göre hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Eksik ve denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna itibarla hizmet süresinin belirlenip buna göre tazminat ve işçilik alacaklara karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.