MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/04/2007 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat davasının reddine, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen 14/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız eylemden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davacının ... 9. Ana Jet Üssü Komutanlığı İstihkam bölümünde lojman bakım onarım ekibinde sivil memur olduğunu, davalının üst amiri olduğunu, davalının çalışma saatleri içerisinde bakım onarım işi dışında kalan tüm özel işlerini davacıya yaptırdığını, bazı malzeme alımlarında davacının kredi kartını kullandığını ve bu ödemelere ilişkin davalı tarafça herhangi bir ödemenin yapılmadığını, uzun süre devam eden özel işlerin yaptırılması nedeniyle davacının kendini değersiz gördüğünü ve onuruyla oynandığını belirtilerek oluşan maddi ve manevi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının, davacıya emir vermek yetkisini ve nüfuzunu kötüye kullanıp kişisel işlerini yaptırdığına dair Hava Kuvvetleri Komutanlığı 1 inci Hava Kuvveti Komutanlığı Askeri Mahkemesinin kararında belirtilen hukuka aykırı eylem nedeniyle davacının manevi zarara uğradığı, maddi tazminat talebine dayanak olarak sunulan faturaların davacı tarafından ödendiğinin ispat edilmediği, davacının dava dilekçesinde sair deliller demek suretiyle yemin deliline de dayandığı ve yemin teklifi hakkı hatırlatıldığı, davacı vekilinin, davalı tarafa yemin teklifinde bulunmayacaklarını beyan ettiği, bu nedenle maddi zararını ispatlayamadığı gerekçesiyle maddi tazminat davasının reddine, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 6. maddesinde “Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.” düzenlemesi mevcuttur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalı tarafından davacının maddi tazminat talebine ilişkin olarak 1.000TL ödeme yaptığını iddia ettiği ve buna ilişkin dekont sunduğu anlaşılmaktadır. Ancak, dekont içeriğinden anılan miktarın davalı tarafından yatırıldığı anlaşılamadığı gibi dava konusu edilen maddi zarara ilişkin bir ödeme olduğu da anlaşılamamaktadır.
Şu durumda, ödeme iddiasında bulunan bu iddiasını yasal delillerle kanıtlamak zorunda olup, yukarıda anılan kanun hükmü gereğince, davaya konu borcun 1.000 TL’sinin ödendiği davalı tarafından iddia edilmiş olduğuna göre, bu hususun davalı tarafça ispatı gerekir. Davalı ödeme iddiasını ispat edememiş olmakla, bu miktar için davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, ispat yükünün davacıda olduğu benimsenerek yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.
3- Davalının temyiz itirazına gelince;
Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif eksilmedir. Duyulan acı, çekilen ızdırap manevi zarar değil onun görüntüsü olarak ortaya çıkabilir. Acı ve elemin manevi zarar olarak nitelendirilmesi sonucu tüzel kişileri, bilinçsizleri ve acılarını içlerinde gizleyenleri tazminat isteme haklarından yoksun bırakmamak için yasalar manevi tazminat verilebilecek olguları sınırlamıştır. Bunlar, kişilik değerlerinin zedelenmesi (TMK 24), isme saldırı (TMK 26), nişan bozulması (TMK 121), evlenmenin feshi (TMK158), bedensel zarar ve ölüme neden olma (BK 47) durumlarından biri ile kişilik haklarının zedelenmesidir (BK 49). Bunlardan TMK’nın 24. maddesi ile BK’nın 49. maddesi daha kapsamlıdır. TMK’nın 24. maddesinin belli yerlere yollaması nedeniyle böyle bir durumun bulunduğu yerde, onu düzenleyen kurallar (örneğin; TMK 26, 174, 287); bunların dışında BK’nın 49. maddesi uygulanır.
TMK’nın 24. ve BK’nın 49. maddesinde belirlenen kişisel çıkarlar, kişilik haklarıdır. Kişilik hakları ise, kişisel varlıkların korunmasıyla ilgilidir. Kişisel varlıklar, bedensel ve ruhsal tamlık ve yaşam ile nesep gibi insanın, insan olmasından güç alan varlıklar ya da kişinin adı, onuru ve sır alanı gibi dolaylı varlıklar olarak iki kesimlidir.
Dosya kapsamından, davacının manevi tazminat istemini dayandırdığı olaylar, TBK 58. maddesine göre (818 sayılı mülga BK"nun m.49) kişinin sosyal, fiziki ve kişilik değerlerine saldırı oluşturacak nitelikte değildir. Şu durumda mahkemece davacının manevi tazminat isteminin tümden reddi gerekirken, kısmen kabulü doğru görülmemiş kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle davacı yararına, (3) nolu bentte belirtilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte belirtilen nedenlerle reddine ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 24/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.