
Esas No: 2018/567
Karar No: 2018/1535
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/567 Esas 2018/1535 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
Asıl ve birleşen dava bakımından; Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulüne, birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin istinaf başvurusun reddine, davacı vekilinin manevi tazminata ilişkin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Davalı vekilinin temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına dair 05.12.2017 tarihli ek kararın temyizi bakımından yapılan incelemede;
Temyiz olunan karar, 6100 sayılı HMK"nın 366. maddesi yollaması ile HMK"nın 344. maddesi uyarınca temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına ilişkindir.
Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 434/3. maddesi, temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamının ödeneceğini, bunların eksik olduğunun tespiti halinde, kararı veren hakim veya mahkemenin başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içersinde tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı hususunun temyiz edene yazılı olarak bildirileceğini ve verilen süre içerisinde harç ve giderlerin tamamlanmadığının anlaşılması halinde, kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verileceği hükme bağlamıştır.
Somut olayda, temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına ilişkin karara yöneltilen temyiz dilekçesi süresinde ise de, davalı vekilinin eksik yatırılan temyiz harcını tamamlaması için bir haftalık kesin süre verilen muhtırayı, 13.11.2017 tarihinde tebliğ almasına rağmen, eksik harcı tamamlamadığı anlaşılmakla, Yerel Mahkemenin 05.12.2017 tarihli temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına dair kararının doğru olduğu anlaşılmakla; yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan ek kararın ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.