(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 87/4, 31/3 ve 62/1 maddeleri gereğince 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/10/2014 tarihli ve 2011/308 Esas, 2014/299 sayılı Kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 25/12/2017 tarihli ve 2016/3392 Esas, 2017/5289 Karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yapılan yargılama neticesinde sanığın 5237 sayılı Kanunun 86/2, 31/3, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 1.320.00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2018/25 Esas, 2018/132 sayılı Kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, benzer bir olayla ilgili olarak Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 05/03/2018 tarihli ve 2015/11030 Esas, 2018/1426 Karar sayılı ilâmında yer alan, "Ceza Genel Kurulunun 14/10/2014 gün ve 675-427 ile 27/05/2014 gün ve 54-280 sayılı Kararları başta olmak üzere birçok kararına ve yerleşik uygulamasına göre, uyma kararı, ara kararı niteliğinde olmayıp, davanın esasını çözümleyen kararlardan olduğu cihetle, bozmaya uymakla yerel mahkemenin bozma kararında gösterilen esaslara göre işlem yapıp karar verme görevi doğması karşısında, uyulmasına karar verilen bozma ilâmının gerekçesi "... sanığın sabıka kaydında gözüken diğer bir kısım sabıkalarının ise silinme koşulları oluştuğundan tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi ve buna göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının başkaca ölçütler gözönüne alınarak değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi," olmasına rağmen, başkaca ölçütler gözönüne alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı tartışılmadan ve "sanığın daha önce kasıtlı suçtan sabıkalı olması" şeklindeki gerekçeyle bozmanın gereği yerine getirilmeden CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi," şeklindeki açıklamalar nazara alındığında,
Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli duruşmasında uyulmasına karar verilen Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 25/12/2017 tarihli bozma ilâmının gerekçesi, "Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, olay günü suça sürüklenen çocuk ..."ın Muğla Anadolu Lisesi bahçesinde maktul tanıklar ile birlikte önce alkol aldıkları, daha sonra ise suça sürüklenen çocuğun marketten aldığı çakmak gazını keyif verici madde olarak kullanmak üzere içlerine çektikleri, alkol ve çakmak gazının etkisinde olan tanıklar Uğur ve Oğuzhan"ın bir anda kavga etmeye başladıkları, suça sürüklenen çocuk ile maktulün de kavgaya dahil olarak birbirlerinin baş bölgelerini karşılıklı olarak koltuk altlarına aldıkları, olay yerinde bulunanların müdahalesi ile ayrıldıktan sonra maktulün bir anda sırt üstü yere düştüğü ve akabinde öldüğü anlaşılan olayda, Adlî Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu ile Adlî Tıp Kurumu Genel Kurulu raporları dikkate alındığında, maktulün ölüm sebebinin ve ölüm ile suça sürüklenen çocuğun eylemi arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığının tespit edilemediğinin anlaşılması karşısında, bu husustaki şüpheden suça sürüklenen çocuğun yararlanması gerektiğinden illiyet bağının bulunmadığı kabul edilerek eylemin TCK.nin 86/2. maddesi uyarınca kasten yaralama suçunu oluşturacağı ve şikâyet yokluğu nedeniyle TCK.nin 73/1 ve CMK.nin 223/8. maddeleri uyarınca düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi ..." olmasına rağmen, "maktulün mirasçıları olan anne ve babasının suça sürüklenen çocuktan şikâyetçi oldukları" şeklindeki gerekçeyle bozmanın gereği yerine getirilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan Kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 27/09/2018 gün ve 94660652-105-48-7235-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2018/25 Esas, 2018/132 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.