MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit ve muarazanın giderilmesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkilinin Mahmudiye Mahallesi 152 ada 37 parsel numarasında kayıtlı binayı 20.08.2010 tarihinde satın aldığını, müvekkilinin bu binanın elektrik aboneliğini üzerine almak amacıyla davalı kuruma başvurduğunu, kurum tarafından eski abonelerin borçlarının bulunduğu ve bunların ödenmesi gerektiğinden bahisle abonelik devri talebinin kabul edilmediğini, müvekkilinin 05.01.2011 tarihli dilekçesi ile taşınmazda yapılan inceleme sonucunda ayrıca bir adet de abonesiz sayaç bulunduğu ileri sürülerek müvekkiline 3.479,65 TL kaçak elektrik tahakkuku yapıldığını, davalı kurum tarafından eski abonelerin ödenmeyen borçlarının müvekkilince ödenmesi gerektiği ileri sürülerek abonelik tesisinden kaçınmak suretiyle muaraza yaratılmış olup, bu eylemin hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğunu, muarazanın giderilerek elektrik aboneliği tesisi ve elektrik enerjisi bağlanmasını, müvekkilinin 3.479,65 TL borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacının 05.01.2011 tarihli dilekçesi üzerine dava konusu taşınmazda inceleme yapıldığını, 13.01.2011 tarihli tutanak düzenlenerek binada mevcut sayaçların numaraları ile endekslerinin tespit edildiğini, 3020015 numaralı sayaca ait abonelik kaydı bulunmadığından kaçak elektrik tespit tutanağı düzenlenerek 3.479,65 TL kaçak elektrik bedeli tahakkuk ettirildiğini, bu tahakkukun haklı gerekçeler ile mevzuata uygun olarak yapıldığını, aboneliği yapılması istenen sayaçlara ait tahakkuk eden ve ödenmemiş borçlar bulunduğundan abonelik tesisinin de yapılamadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; davaya konu alacağın kaynaklandığı kaçak/abonesiz elektriğin davacının kullandığı Mahmudiye mahallesi, Kuvayi Milliye caddesi, No:43 adresinde bulunan yerde tutulduğu, tutanak tarihinde davacının bu yerin maliki olması nedeniyle kaçak elektrik kullanım bedelinden sorumlu olduğu, bu borcu ödememesi nedeniyle elektrik enerjisinin bağlanmasını ve abonelik yapılmasını isteyemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Abonelik sözleşmesi tüketici ile satıcı-sağlayıcı arasında yapılır. Yapılan sözleşmenin niteliğine göre kural olarak bütün sözleşmelerde geçerli olan sözleşmenin nispiliği ilkesi uyarınca, yapılan sözleşme sadece taraflar arasında hüküm ve sonuç doğurur.
Yüksek Yargıtay yerleşik uygulamasına göre; eski kiracının veya mal sahibinin elektrik, su, telefon, doğalgaz abonelikleri nedeniyle önceki aboneye ait olan ödenmemiş fatura bedellerinin yeni aboneden talep edilmesi mümkün değildir.
Yargıtay HGK. 30.01.2008 tarih ve 2008/13-58E-39K sayılı kararında; ""Dava dışı 3.şahıs mal sahibi veya eski kiracı ya da yüklenicinin su borcunun yeni aboneden talep edilmesi mümkün değildir."" şeklinde karar vermiştir.
Açıklanan nedenlerle davalı kurumun, kişisel bir borcu bulunmadığı çekişmesiz olan davacı için abonelik tesisini başkasına ait borcun ödenmesi koşuluna bağlaması hukuka açıkça aykırı bulunmaktadır.
2-) Somut olayda; davacının 05.01.2011 tarihli dilekçesi ile davalı kurumdan davaya konu bina için elektrik aboneliği tesisi talep ettiği, bunun üzerine davalı tarafından 13.01.2011 tarihinde yerinde yapılan inceleme ile, ""iki katlı atıl vaziyette bulunan binanın ikinci katı merdiven başındaki sayaçların dökümanı aşağıya çıkarılmıştır"" şeklinde tutulan tutanakla 5 adet sayaç tespit edilmiş, bunlardan ikisinin normal aboneli olduğu, ikisinin icralık olduğu, kaçak tutanağına konu olan 3020015 no.lu sayacın ise aboneliğinin bulunmadığı tespit edilmiş ve tutanağın altı davalı çalışanı tarafından imzalanmıştır.
Mahkemece görüşüne başvurulan 28.11.2011 havale tarihli bilirkişi raporunda; davaya konu taşınmazın 12.08.2010 tarihinde davacı tarafından atıl vaziyette satın alındığı, 13.01.2011 tarihinde atıl vaziyette olan taşınmaza ait 3020015 seri nolu sayacın endeksinin 7499 olduğu, 05.04.2011 tarihli kaçak tespit tutanağındaki endeksin de 7499 olduğu yani 13.01.2011 tarihinde kaçak tespit tarihine kadar sayacın tüketim kaydetmediği, bu nedenle abonesiz kaçak tüketimin davacının binayı satın almadan önce olduğu kanaatine varıldığı belirtilmiştir.
O halde; davalı kurum çalışanı tarafından düzenlenen 13.01.2011 tarihli tutanak ile davaya konu binanın atıl vaziyette olduğu sabit olup, davalı tarafından, davacının fiili kullanıcı olduğu ve kaçak kullanımın davacı tarafından gerçekleştirildiği ispat edilememiştir. Kaldı ki, yukarıda belirtilen bilirkişi raporu da bu yöndedir.
Tüm bu a
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.