Danıştay 4. Daire 2016/10692 Esas 2021/712 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10692
Karar No : 2021/712

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, bir kısım alım belgelerinin incelemeye ibraz edilmediğinden ve bir kısım alımların sahte fatura ile belgelendirildiğinden bahisle 2010/1 ilâ 12. dönemleri için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1 ve mükerrer 355. maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacıya fatura düzenleyen mükellefler hakkındaki vergi tekniği raporlarındaki tespitlere göre bu mükelleflerin düzenlemiş olduğu faturaların sahte fatura niteliğinde olduğu, dolayısıyla yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatı ile bir kısım alım belgeleri verilen ek süreye rağmen incelemeye ibraz edilmediğinden 213 sayılı Kanunun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık, cezayı gerektiren fiilin tüm unsurları olayda oluşmadığından anılan Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Alımlarına ilişkin belgelerin çantası ile birlikte çalınması üzerine verilen on beş günlük ek sürede bir kısım belgelerin onaylı örnekleri toplanarak inceleme elemanına sunulsa da, alım yaptığı bir kısım firmanın mahkeme kararı istemesi, bir kısmının ise on beş günlük sürede faturaların onaylı suretlerini hazırlayamayacaklarını bildirdikleri, bu nedenle verilen sürenin yetersiz olduğu, olayda mücbir sebebin bulunduğu, fatura konusu alımların gerçek olduğu, bu nedenle yapılan cezalı tarhiyatın hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davacı adına özel usulsüzlük cezası kesilmesinin 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi gereği olduğu, işlemde hukuka hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin cezalı tarhiyatlar yönünden kabulü, özel usulsüzlük cezaları yönünden reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davacı adına, bir kısım alım belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle 2010/1 ilâ 12. dönemleri için vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri re'sen tarh edilmiş ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmiş, ayrıca bir kısım alımların sahte fatura ile belgelendirildiğinden bahisle anılan Kanunun 353/1. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmiştir.
Temyiz dilekçesinde özel usulsüzlük cezasına ilişkin olarak ileri sürülen iddialar, yerinde ve kararın bu kısmının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmamıştır.
Diğer temyiz istemlerine gelince;
Vergi Mahkemesince, davacının uyuşmazlık konusu dönemde sahte fatura kullandığından bahisle bir kısım mükellefler hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarına ilişkin değerlendirmelerde bulunulmuş ise de, cezalı tarhiyata konu … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporunun 14. maddesinde, mükellefin 2010 takvim yılına ait belgelerin bir kısmını incelemeye ibraz ettiği, ibraz edilen belgeler arasında sahte belge olduğu vergi tekniği raporları ile tespit edilen mükelleflerden olan alış belgelerinin yer almadığı tespitine yer verilmiştir. Anılan Raporun 16 ve 17. sayfalarında uyuşmazlık konusu döneme ait kanuni defterlerin incelemeye ibraz edilmesine karşın belgelerin bir kısmının incelemeye ibraz edilmediği belirtilerek, Katma Değer Vergisi Kanununun 29/3. ve 34/1. maddeleri uyarınca incelemeye ibraz edilmeyen belgelere istinaden katma değer vergisi indiriminden yararlanılamayacağı sonucuna varılmıştır. Bu kapsamda, incelemeye ibraz edilen onaylı fatura fotokopilerinde yer alan katma değer vergisi indirimleri yönünden eleştiri yapılmamış, incelemeye aslı veya onaylı örnekleri ibraz edilemeyen belgelerde yer alan katma değer vergilerinin reddi suretiyle dava konusu cezalı tarhiyatlar önerilmiştir.
Bu durumda, yukarıda açıklandığı üzere bir kısım alımlara ilişkin faturaların aslının veya onaylı örneklerinin incelemeye ibraz edilmemesi nedeniyle vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığından, cezalı tarhiyatın bu kapsamda incelenmesi ve değerlendirilmesi gerekmektedir. Dolayısıyla Vergi Mahkemesi kararının cezalı tarhiyatlar yönünden bozulması gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen kabulüne, davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının özel usulsüzlük cezalarına ilişkin kısmının ONANMASINA,
3.Mahkeme kararının vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarına ilişkin kısmının BOZULMASINA,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 03/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.