MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

K A R A R
Dava, 01.03.2007 tarihinde iş kazası sonucu % 27,20 oranındaki sürekli iş göremezlik nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup mahkemece 06.10.2010 gün ve 316-737 sayılı kararla, maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulüne karar verildiği, bu kararın, davalı tarafça temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce yapılan inceleme sonunda 07.06.2011 gün ve 2010/12704 E, 2011/5279 K sayılı kararla bozulduğu, Dairemiz bozma ilamı üzerine Mahkemece “Hükme dayanak alınan ve davalının % 100 oranında kusurlu bulunduğuna ilişkin kusur bilirkişi raporunun somut olaya ve İş Kanunun 77. Maddesine uygun bulunmadığı somut olayın meydana gelme biçimine göre davacıya da bir miktar kusur verilmesine ilişkin bozma nedenine yönelik olarak direnme, manevi tazminatın miktarı ile maddi tazminatın hesabında esas alınacak ücretin belirlenme yöntemine yönelik bozma nedenlerine ise uyulmasına karar verilerek, yapılan yargılama sonunda maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmakla: 05.07.2012 gün ve 6352 sayılı Yasa ile 5521 sayılı Yasaya eklenen geçici 2.maddesi uyarınca yapılan incelemeye göre, Dairemiz bozma ilamı gerekçesindeki açıklamalar gözetildiğinde mahkemenin kısmi direnme kararı yerinde görülmediğinden ve davanın niteliği dikkate alındığında, kusurun belirlenmesinin tazminatın takdirinde ve hesabındaki esaslı unsurların başında bulunmasına göre, talebin 10 gün içinde Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna iletilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenle Yargıtay incelemesine konu olan karar eski hükümde kısmen direnmeye ilişkin olup, kısmi direnme Dairemizce yerinde görülmediğinden dava dosyasının Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na sunulmak üzere Yargıtay Birinci Başkanlığına GÖNDERİLMESİNE 13.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.