MAHKEMESİ : Karaman İş Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2014
NUMARASI : 2012/242-2014/79

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava; davacının davalı doktorlar yanında 19.01.2008 – 19.02.2010 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; ilk olarak davanın kısmen kabulü ile davacının 01.02.2008 – 19.02.2010 tarihleri arasında davalı doktorlar yanında asgari ücret ile çalıştığının tespitine karar verilmiş, Dairemizin 25.06.2012 tarih ve 2010/13914 esas, 2012/12104 karar sayılı bozma kararı ile; davacının, davalı işyerinde geçen çalışmalarının part time çalışma olduğunun kabulü ile başkaca tanıklar dinlenilerek, part-time çalışma süresinin bilirkişi marifeti ile belirlenmesi gerektiği belirtilmiş, mahkemece son olarak, davacının, davalı doktorlara ait Nolu Aile Hekimliği isimli işyerinde geçen çalışmasının part-time çalışma olduğunun tespiti ile, davacının bu işyerinde 19.01.2008 – 19.02.2010 tarihleri arasında kesintili ve kısmi olarak çalıştığının, davacının bu dönemdeki çalışmalarına ilişkin olarak ayda 6 gün çalışması olduğunun ve 2008 yılında aylık 400,00 TL, izleyen yıllarda ise aylık 450,00 TL ücret ile sigortalı olarak çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dairemizin bozma kararından sonra; komşu işyerleri tanıklarının dinlenildiği, mahallinde keşif yapılarak adliyede görevli hizmetlinin bilirkişi olarak seçildiği ve bilirkişi tarafından sağlık ocağının günlük temizliğinin 45 dakika süreceğinin bildirildiği, ancak mahkemece bilirkişi raporunda bildirilen süreden farklı olarak; davacının tek görevinin temizlik olmayıp işyerinde bulunduğu süre içerisinde gelen evrakların ve kargoların kabulünü yaptığı, fotokopi çektiği, çay-kahve servisi yaptığı ve basit getir-götür işlerini yaptığı belirtilerek, davacının günde ortalama iki 2 saat çalışma yaptığının, dolayısıyla günde iki 2 saat çalışmanın haftada 10 saat çalışmaya ve giderek ayda 40 saat üzerinden 6 işgününe isabet ettiğinin kabulü ile hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda; mahkemece, davacının davalı aile hekimleri yanında çalıştığının kabulü ile hüküm kurulmasına rağmen, davalı S.. B.. hakkında olumlu ya da olumsuz hüküm kurulmaması, mahkemece verilen 10.11.2010 tarih ve 2010/77 esas, 2010/367 karar sayılı kararda davacının 01.02.2008 – 19.02.2010 tarihleri arasındaki hizmetlerinin tespitine ve davacının asgari ücret ile çalışmış olduğunun tespitine karar verilmiş olmasına ve Dairemizin 25.06.2012 tarih ve 2010/13914 esas, 2012/12104 karar sayılı bozma kararı ile; tespitine karar verilen süre ve asgari ücret üzerinden çalışma hususlarında bozma yapılmayıp sadece bu süreler arasında davacının part-time çalıştığının kabulü ile araştırma yapılması gerektiğinin belirtilmesine rağmen, son olarak verilen kararda; davacının çalışmalarının 19.01.2008 tarihinden başlatılması ve 2008 yılında 400,00 TL, izleyen yıllarda 450,00 TL ücret ile çalıştığının tespitine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ile davalılardan A.. Ş.., Ö.. B.. ve T.. E.."e iadesine, 13/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.