MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 7. Tüketici Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 12.11.2019 tarih ve 2019/209- 2019/748 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davacının davalı ile Gelir Koruma Sigortası düzenlediğini, çalışmakta olduğu iş yerinden 09.05.2014 tarihinde işverenin iş akdini haklı bir neden olmaksızın, çalışılan yere ait kadronun aşılmasına dayalı mali nedenlere dayalı feshi nedeniyle işsiz kaldığını, poliçe kapsamında ödemesi gereken tazminatın davalıdan tahsilini talep ettiğini, davalının herhangi bir ödeme yapmadığını iddia ederek poliçe kapsamında kalan 9.000.00 TL tazminatın iş akdinin fesih tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının çalışmakta olduğu iş yerinden sözleşmesinin feshinin İş Kanunu kapsamında geçerli bir sebebe dayandığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından geçerli bir sebeple feshedilmesinin gelir koruma sigortası teminatı dışında kaldığını, davacının taleplerinin poliçe kapsamında kalmadığını, iş sözleşmesinin feshine dayalı olarak işverene karşı bir davanın açılıp açılmadığının bilinmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına ve yapılan yargılamaya göre; davacının iş sözleşmesinin performans düşüklüğüne dayalı olarak 09.05.2014 tarihinde feshedildiği, ancak bunun kapsamının ne olduğu ve buna dair hiçbir tespit veya delil bulunmadığından davacının talebinin sigorta poliçesi teminatında olduğu, işverenin SGK"ya bildirilen işten ayrılış sebebinin 04 koduyla bildirildiği, 04 kodunun da "belirsiz süreli iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep bildirilmeden feshi" olarak tanımlandığı, bu durumda poliçenin 3.3.1 numaralı maddesinin 2. fıkrasında belirtilen herhangi bir kasıt ve kusuru nedeniyle davacının iş akdinin sonlandırıldığının kanıtlanamadığı, bu halde teminatın 9.000,00 TL olduğu, davacının işsizliği 30 günden fazla devam etmiş olup buna göre davalı sigorta şirketi 09.06.2014 tarihinden itibaren temerrüde düştüğü, davalının tüzel kişi tacir olarak 6102 sayılı TTK hükümlerine bağlı olup ticari faiz talep edilebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, 9.000,00 TL"nin 09.06.2014 tarihinden itibaren işletilecek ticari faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 364,79 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 23.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.