MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat

I- Sanıklar hakkında “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarından kurulan hükümlere yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun Kanundaki cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar, sanıklara yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun ise Kanundaki cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen, bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
II- Sanıklar hakkında “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarından kurulan hükümlere yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08/11/2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı gözetilerek; sanıklar hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenledikleri iddiası ile açılan davada, Dairemizin 12/02/2013 tarihli 2010/816 Esas 2013/50 Karar sayılı ilamı ile faturaların sanıklar tarafından düzenlenip düzenlenmediğinin tespit edilmesi gerektiğinden bahisle yapılan bozmaya uyulmasına rağmen, faturaların bulunamadığı belirtilerek beraat hükümleri kurulmuş ise de; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde belirlenmesi bakımından; faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi, aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması, suç konusu faturaları kullanan şirket yetkilileri veya mükellefler tanık olarak dinlenilerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının, faturaların verilip alınmasına sanıkların iştirakinin olup olmadığının sorulması, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile beraat hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA,
21/10/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.