MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 6. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/04/2014
NUMARASI : 2012/463-2014/89

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı okulda işçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı .. İlköğretim okulu, davacının okul aile birliği bünyesinde sigortalı olarak çalıştığını, okulun hükmü şahsiyeti olmayıp T.C. M.. M.. bağlı olduğunu, bu sebeplerle husumet itirazında bulunduklarını, davacının kesintisiz olarak çalıştığını 08/06/2012 tarihinde okul aile birliğinin parasının olmaması sebebiyle okullar açıldığında tekrar çağrılmak üzere işten çıkarıldığını, davacı okullara açıldığında tekrar işe çağrıldığını ancak dava açtığı için işe başlamadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı T.C. M.. B.., davanın taraf ehliyeti olmayan okul müdürlüğüne açıldığını, husumet itirazlarının olduğunu, davacının bakanlıkla arasında hizmet akdinin olmadığını, davacının dava dışı okul aile birliği tarafından çalıştırıldığını, davacının yaz tatillerinde çalışmasının kesintiye uğrayacağının açık olduğunu, bu sebeple kıdem/ihbar tazminatına hak kazanmadığını, davacının hafta sonu kurs çalışmalarıyla ilgili ücretlerinin almış olduğunu, bordroların imzalı olup ihtirazi kayıt içermediğini zamanaşımı definde bulunduklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının T.C. M.. B.. işçisi olduğu, davalı T.C. M.. B..nın iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğu, fazla çalışma yaptığı halde karşılığının ödenmediği, yıllık ücretli izinlerinin kullandırıldığının ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı T.C. M.. B.. temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı T.C. M.. B.."nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hafta içi 5 gün 07.30-18 arası 1 saat ara dinlenme ile haftada 47,5 saat çalıştığı ve 2,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davalı işyeri okul olup davacı evrak işlerine bakan memur gibi çalıştırılmıştır. Davacı tanık beyanlarına göre davacının hafta içi beş gün 8-18 arası 1 saat ara dinlenme ile 45 saat çalıştığı sabittir. Davacının Cumartesi günleri çalışmasına ilişkin tanıkların bir beyanı bulunmamaktadır. Davacı Cumartesi günleri 09-13.30 arası çalıştığını ileri sürmüştür. Davalı tarafça Cumartesi günleri çalışma yaptırılan aylarda davacıya yetiştirme kurs ücreti adı altında ödeme yapıldığı sabittir. Davacı hafta içi 45 saati aşan bir çalışma yaptığını ispat edememiştir. Mahkemece davacının fazla çalışma alacağının reddi gerekirken kabulü isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.