9. Hukuk Dairesi 2014/16910 E. , 2015/32326 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, resmi bayram ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, işyerinde 7 yıldır çalışan davacıya zam yapılmadığını, fazla mesai ücretinin eksik ödendiğini, ayrıca farklı şubelerde görevlendirildiğini ve ayrılmaya zorlandığını, iş sözleşmesinin 19.10.2011 tarihinde sona erdiğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatları ile maaş (Ücret), resmi bayram, hafta tatili, fazla çalışma, ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının lokanta açmak için işe gelmediğini, 24-25-26-27-28.10.2011 tarihlerinde işe gelmediğine dair tutanaklar tutulduğunu, 31.10.2011 tarihinde ihtarname gönderildiğini, iş akdinin İş Kanunu"nun 25/II-g maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdiğini ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilerek davacının kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ücreti alacakları hüküm altına alınmış, diğer istemlerinin ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Uyuşmazlık iş sözleşmesinin işçi mi yoksa, işveren tarafındanmı feshedildiği ve feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı, dolayısı ile ispat yükünün hangi tarafta olduğu noktasında toplanmaktadır.
İşçi, iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiğini iddia ettiğinde, feshin haklı nedene dayandığını veya işçinin kendisinin ayrıldığını işveren, işçi iş sözleşmesinin haklı nedenle feshettiğinde ise genel kural gibi bu iddiasını kanıtlamak zorundadır.
Dosya içeriğine göre davacı işverenin zam yapmaması ve fazla mesai ücretlerini eksik ödemesi nedeni ile işverenle konuştuğunu, durumun düzeltilmeyip istifaya zorlandığını ve iş sözleşmesinin 19.10.2011 tarihinde ayrılması sureti ile sona erdiğini iddia etmiş, işveren ise davacının 21.10.2011 tarihinden sonra devamsızlık yaptığını, işyeri açmak için ayrıldığını, devamsızlık nedeni ile feshin haklı nedene dayandığını savunmuştur. Mahkemece feshin işveren tarafından yapıldığı ve işverenin haklı feshi kanıtlayamadığı gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne karar verilmiştir. Öncelikle iş sözleşmesi 19.10.2011 tarihinde eylemli olarak sona ermiştir. Bu tarihten sonra tutulan devamsızlık tutanaklarının ve devamsızlık nedeni ile feshin sonuca etkisi bulunmamaktadır. Tartışılması gereken 19.10.2011 tarihindeki feshin işveren mi yoksa işçi feshi mi olduğudur. Davacı açıkça fazla mesai ücretlerinin ve zam yapılmaması nedeni ile iş sözleşmesini feshettiğini belirtmiştir. Bu durumda iş sözleşmesinin işçi tarafından feshedildiği açıktır. İş sözleşmesinin haklı nedenle de olsa fesheden taraf, ihbar tazminatına hak kazanamaz. Bu nedenle mahkemece ihbar tazminatının reddine karar verilmelidir.
Davacı işçinin feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı konusunda gelince ise, davacının fazla mesai ücretinin eksik ödendiği sabittir. Daha sonra işyeri açması haklı fesih nedenini ortadan kaldırmaz. Mahkemece kıdem tazminatının kabulü sonuç itibari ile doğrudur. Ancak ihbar tazminatının kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.