MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
.

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, .... Mahkemesinin sanık hakkında eski hale getirme talebine ilişkin verdiği 14/02 /2011 tarihli karar hukuken geçersiz olup,
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi ve Tüzüğünün 28. maddesine göre tebliği evrakında sanığın adreste bulunmama bilgisinin kimden edinildiği ve ne zaman geri döneceği hususları araştırılmadan usule uygun bir tebliğden söz edilemeyeceğinden, sanığın 26/01/2012 havale tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın müştekinin gazeteye iş aradığına dair verdiği ilan üzerine müştekiyi aradığı, kendisini ... olarak tanıtarak ... aradığını, bina yöneticisi olduğunu, kapıcı aradığını ve 800 TL maaş vereceğini söyleyerek müştekiden hesap numarasını istediği, müştekinin yüz yüze görüşmek isteyerek ... gittiği, bu görüşmede sanığın müştekiye ileride bir işhanında muhasebeci olarak çalışan bir arkadaşına para vermesi gerektiğini söyleyerek işhanına girdiği 15 dakika sonra gelerek üzerinde Euro olduğunu ve bozduramadığını söyleyerek müştekiden 70 TL istediği, aldığı para ile gittiği ve telefonunu kapattığının iddia edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin suçun sübut etmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında kurulan hükümde temel ceza tayini sırasında hapis cezasının alt sınırdan belirlendiği halde adli para cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tespit edilmesi,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı Kanunun 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükümlerde TCK"nın 155/2 maddesi gereğince belirlenen gün adli para cezalarının sırasıyla "100 gün", "83 gün" " 1660 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 gün", "4 gün" " 80 TL eklenmesi ile hüküm fıkrasından, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın c bendinde yer alan, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibareleri eklenerek hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.