MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı dilekçesinde, kaçak elektrik kullandığından bahisle, 23.05.2003 tarihinde, davalı şirket görevlisi tarafından tutanak tutulduğunu; oysa, açılan ceza davasında beraat ettiğini; davalı kuruma hiçbir borcunun bulunmadığını ileri sürerek, 9.080,81 TL davalıya borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def’inde bulunmuş, esası bakımından da; davacı ceza davasında beraat etse de, davacının kullanımının yönetmelik gereği kaçak sayıldığını; bu nedenle, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, “ek bilirkişi raporuna göre, davacının elektrik kullanması nedeniyle davalı kuruma icra takip miktarı kadar borçlu olduğunun anlaşıldığını; davacı davasını ispat edemediğinden davanın reddi gerekmiştir” gerekçesiyle, davanın esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, hükme esas alınan ek bilirkişi raporunda; davacının borçlu olduğu miktarın dava tarihine kadar 6.270,17 TL olduğu belirtilmiştir. Oysa, davacı dilekçesinde, kendisinden 9.080,81 TL istendiğini belirterek, bu miktar borçlu olmadığının tespitini istemiştir. Bilirkişi raporuna göre, davacının davasının kısmen kabulüne karar verilmesi gerektiği düşünülüp, bu hususta bir değerlendirilme yapılmadan yazılı şekilde davanın tümden reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.