Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle  Türk Medeni Kanununun 226/2. maddesi koşullarının da oluşmamış bulunmasına göre, tarafların paylı mülkiyete konu A.. S.. 1854 ada, 10 parsel, 6 nolu bağımsız bölümün, bölünmeden kendilerine verilmesine yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-davalı kocanın diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı-davalı koca evlilik birliği içinde edinilen ve davalı kadın adına kayıtlı A... S... 6742 ada, 10 parsel, 1 nolu bağımsız bölüm ile P.. F... Köyü 106 ada, 52 parsele ve .... plakalı araca katkısı nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak koşuluyla 5.500.00 YTL’nin tahsilini talep etmiş, mahkemece davacı kocanın katkısının kanıtlanmadığından bahisle isteğin reddine karar verilmiştir.
Taraflar 4.5.1984 tarihinde evlenmişler, 2.6.2004 tarihinde açılan boşanma davası sonucunda 2.3.2006 tarihinde boşanmışlardır. Dava konusu S..10 parsel 1 nolu bağımsız bölüm ve aracın 2000 yılında; P.. 52 nolu parselin ise 1999 yılında, taraflar arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinildiği ve davalı kadın adına tescil olunduğu konusunda bir duraksama yoktur.
Toplanan delillerden, bu dönemde taraflardan davacı kocanın beyaz eşya ticareti ile uğraştığı, SSK’dan emekli olduğu; davalı kadının ise öğretmen olarak çalıştığı, aynı zamanda ücret karşılığı özel dersler verdiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan 23.11.2007 tarihli bilirkişi raporu denetime elverişli değildir.
Mahkemece yapılacak iş; tarafların gösterdikleri tüm delilleri toplamak, evlilik birliği içinde taşınmazlar ve aracın  edinildiği tarihe kadar geçen dönemde tarafların tüm gelirlerini tespit etmek, davacı kocanın bu dönemdeki geçim yükümlülüğü de (743 s. TKM. m. 152) göz önünde bulundurularak, gelirinden tasarruf edebileceği miktarı belirlemek, taşınmazlar ve aracın edinme tarihindeki değeri ile davacının edinme tarihindeki varsa katkısını belirlemek, katkı bedeli ile taşınmazların ve aracın bedelini oranlamak, bulunan oranın taşınmazlar ve aracın dava tarihindeki sürüm değeri ile çarpılmak suretiyle katkı miktarını belirlemek, gerektiğinde bu konuda bilirkişi veya bilirkişilerden yanlar, Yargıç ve Yargıtay  denetimine elverişli raporlar almak ve varılacak sonuç uyarınca karar vermektir . Yerel mahkemece bu yönler üzerinde durulmadan, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda 2. bentte açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyize konu diğer hususların yukarıda 1. bentte gösterilen nedenle ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın N.ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, temyiz peşin harcın yatıran M."a  geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere   oybirliğiyle karar verildi. 11.05.2009 (Pzt.)