MAHKEMESİ : Mersin 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2009/906-2013/85

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalıların ise aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalı nezdinde geçen ve Kuruma eksik bildirilen sürelerin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacının 11/08/2006-02/10/2009 tarihleri arası 10 gün bildirilmeyen hizmeti bulunduğunun tespitine karar verilmiştir.
Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği, Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş ictihadı gereğidir. Yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 86/8. ve 506 sayılı Kanunun 79/10. maddeleri olan bu tür davalarda çalışma olgusu hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlendikten sonra ücret konusu üzerinde durulmalıdır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının makineci olarak çalıştığı, 11/08/2006 tarihli ve imzalı işe giriş bildirgelerinin Kuruma verildiği, hizmet döküm cetvelinde 11/08/2006-04/11/2009 tarihleri arasında kısmi bildirim yapıldığı, ücret bordrolarının ve puantaj kayıtlarının imzalı olup davacı adına yapılan bildirimlerle uyumlu olduğu, işveren tarafından 01/06/2009-30/11/2009 tarihleri arasında işyerinde çalışmaya 6 ay süreyle geçici olarak ara verileceğini Kuruma bildirdiği, davacı tarafından gösterilen tanıklardan bazıları çalışmanın kesintisiz olduğunu, bazıları ise ara çalışıldığını, iş olmadığı zaman izin verildiğini, iş olduğunda çağrıldıklarını beyan ettikleri anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacı adına düzenlenen ücret bordroları ile puantaj kayıtlarının imzalı olduğu ve bu belgelerdeki kayıtlı çalışmaların Kuruma yapılan bildirimlerle örtüştüğü, yazılı belgelerin aksinin tanık beyanlarıyla ispat edilemeyeceği ancak yine yazılı belgelerle ispat edilebileceği, bu belgelerinde aksinin ispat edilemediği, dolayısıyla bu yazılı belgeler dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 26/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.