MAHKEMESİ : Adana 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/10/2013
NUMARASI : 2012/3-2013/587

Davacı, 01/12/1994-10/03/2011 tarihleri arasında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm, davacının ise, aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava; davacının 01/11/1994-10/03/2011 tarihleri arası tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davalı Kurum, dava tarihinden sonra, davacıyı 31/12/1994-01/05/2008 tarihleri arasında 5 yıl 4 ay 2926 sayılı Kanun gereğince, Tarım Bağ-Kur sigortalısı kabul etmiş olup, Kurumun kabul ettiği işbu süreler yönünden karar verilmesine yer olmadığına, fazla talebin ise davacının başkaca prim ödemesi ve tevkifat bulunmadığından reddine karar verilmiştir.
Süresinde kayıt ve tescillerini yaptırmayanların ürün bedellerinden prim kesintisi yapılması nedeniyle tarım Bağ-Kur sigortalılığı prim kesintisinin yapıldığı tarihi takip eden aybaşından itibaren başlar.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden, davacının teslim ettiği ürünlerden ilk defa Kasım/1994 tarihinde prim kesintisinin yapıldığı, Kurumun davacıyı önce müracaata istinaden 10/03/2001 tarihi itibariyle tescil ettiği, yargılama sırasında ise 1994 yılı tevkifatını dikkate alarak tescili 01/12/1994 tarihine çektiği ve prim borcu nedeniyle sigortalılığın 5510 sayılı Yasanın geçici 17. maddesi gereğince durdurulduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, mahkemece 01/11/1994-30/11/1994 tarihleri arası döneme yönelik talebin reddedilmesi yerindedir. Ancak verilen karar 01/12/1994 tarihinden sonrasına yönelik talep yönünden hatalı olmuştur. Çünkü yargılama sırasında Kurum tarafından davacının sigortalılığı 01/12/1994 tarihi itibariyle başlatılmış ve prim borcu nedeniyle 5510 sayılı Yasanın geçici 17. maddesi gereğince durdurulmuştur. Prim borcu nedeniyle durdurulan sigortalılığın primleri ödenmek suretiyle her zaman elde edilebilir. Dolayısıyla dava bu dönem yönünden konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken esastan kesin hüküm oluşturucak şekilde sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 26/05/20014 gününde oybirliğiyle karar verildi.