İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11622 Esas 2019/4175 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11622
Karar No: 2019/4175
Karar Tarihi: 28.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11622 Esas 2019/4175 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve yapılan incelemede bazı itirazlar reddedilmiş ancak sanığın cezasının oranında artırım yapılarak fazla ceza tayini yapıldığı, cezası ertelenen sanık hakkında cezasının infaz edilmesine ilişkin bir karar verilmediği ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Temyiz isteminde bulunulması ve inceleme yapılması hakkında düzenlemeler içerir.
- 1412 sayılı CMUK'un 318. maddesi: Ceza mahkemesinin duruşmasız inceleme yapabilme yetkisini düzenler.
- 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi: Kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın artırılması hakkında düzenlemeler içerir.
- 5237 sayılı TCK'nin 51. maddesi: Cezaların ertelenmesi, denetim süresi ve infaz ile ilgili düzenlemeler içerir.
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı: TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesine ilişkin kararıdır.

3. Ceza Dairesi 2018/11622 E. , 2019/4175 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre de, sanık müdafiinin duruşma isteminin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olması karşısında, katılanın adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasında (1/3) oranında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
2) 5237 sayılı TCK"nin 51/1. maddesi uyarınca cezası ertelenen sanık hakkında, TCK"nin 51/7. maddesi gereği, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine ve TCK"nin 51/8. maddesi uyarınca, denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağına ilişkin karar verilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.