Konya Ceza Kararları - Kişi hüviyet veya sıfatına ilişkin yalan beyanda bulunma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9404 Esas 2020/2227 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9404
Karar No: 2020/2227
Karar Tarihi: 09.03.2020

Kişi hüviyet veya sıfatına ilişkin yalan beyanda bulunma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9404 Esas 2020/2227 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Marmaris Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin hüviyet veya sıfatına ilişkin yalan beyanda bulunması suçuyla ilgili bir davada mahkumiyet kararı verdi. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, usulsüz tebligat nedeniyle kesinleşmedi ve denetim süresi başlamadı. Bu nedenle, suç tarihinde yürürlükte olan TCK maddelerine göre dava süresi geçtiği için mahkeme, davanın düşmesine karar vermedi ve yargılamaya devam ederek mahkumiyet kararı verdi. Ancak, suça sürüklenen çocuğun temyiz başvurusu sonucunda, kararın kanuna aykırı olduğu ve düşmesi gerektiği kararına varıldı. Kararda, suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK'nın 102/4, 104/2 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği belirtildi. Kararın kanun maddelerine göre düşme sebebi olduğu vurgulandı. Kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2 maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2019/9404 E. , 2020/2227 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişi hüviyet veya sıfatına ilişkin yalan beyanda bulunma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suça sürüklenen çocuk hakkında Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2008 tarihli 2004/107 Esas ve 2008/449 Karar sayılı ilamı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, gerekçeli karara ilişkin tebligatın sorguda beyan edilen adrese gönderildiği, tebligatın iade edilmesi üzerine, aynı adrese 17.03.2009 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebligat yapıldığı, ancak bu adrese daha önce adli mercilerce usulüne uygun bir tebligat yapılmamış olması nedeniyle, Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebliğ işlemi usulsüz olduğundan, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği ve denetim süresinin de başlamadığı, dolayısıyla denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlendiği gerekçesiyle hükmün açıklanamayacağı, bununla beraber; ihbar üzerine yeni esasa kaydedilen dava dosyasında, mahkeme tarafından zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olacağı dikkate alınmak suretiyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4, 104/2 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilip, davanın düşmesine karar verilmesi yerine, yargılamaya devamla mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, suça sürüklenen çocuğun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.