MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 1.İŞ)
DAVA : Davacı-karşı davalı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının, davalı-karşı davacı ise borç paranın işçiden tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı-karşı davalı isteminin özeti:
Davacı-karşı davalı işçi vekili, davacı-karşı davalı işçinin bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı-karşı davacı cevabının özeti:
Davalı-karşı davacı işveren vekili, davacı karşı davalı işçinin iddia ve taleplerin yersiz olduğunu, davacı -karşı davalı işçiye verilen borcun davalı -karşı davacı işverene iadesi gerektiğini savunarak, davacı -karşı davalı işçinin davasının reddini, işçiye işverenlikçe verildiği savunulan 8000 TL. Borç paranın işçiden tahsilini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Dairemizin 2011/53350 Esas sayılı bozma ilâmına uyulduğu, işçinin iddia ve taleplerinin sübut bulduğu, işverenin iddia ve savunmalarının ise sübut bulmadığı gerekçesi ile davacı -karşı davalı işçinin davasının kabulüne, davalı-karşı davalı işverenin davasının ise reddine karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı-karşı davalı işçi vekili ve davalı -karşı davacı işveren vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı-karşı davacı işveren vekilinin tüm, davacı-karşı davalı işçinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca, dava ve karşılık dava için ayrı ayrı vekalet ücretlerine hükmedilmesi gerekir. Bu nedenle, davacı-karşı davalı işçi yararına sadece bir vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ;
Hüküm fıkrasının davacı-karşı davalı işçi lehine vekalet ücretine hükmedilen bendi tamamen çıkartılarak, yerine;
"Hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca asıl davada kabul edilen alacak miktarlarına göre 1500 TL. vekalet ücretinin ve ayrıca reddedilen karşı dava açısından 1500 TL. vekalet ücretinin davalı-karşı davacı işverenden alınarak davacı-karşı davalı işçiye verilmesine", bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalı-karşı davacıya yükletilmesine, 08/09/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.