MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine, buna bağlı kanuni haklarının hüküm altına alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece dinlenen tanık beyanları dikkate alındığında, aslında resmi posta dağıtma görevi olmayan şirket elemanı davacı ve arkadaşlarının resmi posta dağıtım işlerinde görevlendirildikleri, bu sebeple kendi işlerinde gecikmeler olduğu anlaşılmakta ise de, feshin geçerli sebebe dayalı olduğu davalı işveren tarafından ispatlanmadığı gerekçesiyle davacının davasının kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, kanuni dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun"un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda; davacı dava konusu işyerinde 01.04.2013-11.12.2015 tarihleri arasında posta dağıtım elemanı olarak çalışmıştır. Davalının iddiası davacının işini gereği gibi yapmadığı ve gecikmelere sebep olduğu yönündedir. Alt işverene PTT tarafından yazı yazıldığı, yine dosya içerisinde; PTT"ye yapılan şikayetler üzerine yazıdan anlaşıldığı üzere bu işten sorumlu olarak şirket personelinin görüldüğü ve iki adet şirket personelinin sorumlu tutulduğu bir belge olduğu anlaşılmaktadır. PTT Baş Müdürlüğünün yazısında; "... dağıtıcıları ... ve ..."ün soruşturma konusunu oluşturan gönderileri zamanında alıcılarına teslim etmeyerek müşterilerinin yakınlamalara sebep oldukları, çalışmaları memnuniyet verici olmadığı anlaşıldığından bu kişilerin işlerine son verilmesi ve iş talebinde bulunmaları talebi halinde bir daha işe alınmamaları”nın bildirildiği görülmüştür. Dosyaya temyiz aşamasında sunulan .... Asliye Ceza Mahkemesinin ... esas, ... karar sayılı ve ... kesinleşme tarihli kararında sanık sıfatıyla yargılanan davacının yapmakla görevli bulunduğu ve kendisine teslim edilen mektuplar, faturalar, paketler ve benzeri çok sayıda teslim edilecek belge ve eşyaları süresinde hak sahibi kişilere teslim etmeyerek geniş anlamda bakıldığında kamu kurumunu işleyişini zora sokup manevi zarar ve ayrıca kişilerin gecikmeden dolayı tespit edilip dosyada ayrı ayrı belirtilmemiş olan muhtemel zararına sebebiyet verdiği böylece görevi ihmal suçunu işlediği sabit görülmüştür. Bu aşamadan sonra işverenin olağan şartlarda davacı ile birlikte çalışmaya devam etmesinin işverenden beklenemeyeceği anlaşıldığından, davacı işçinin davranışının haklı fesih sebebi ağırlığında olmadığı, bu sebeple işverence yapılan feshin geçerli sebebe dayandığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 29,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 27,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 1,50 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 300,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.800,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 31.10.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.