MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasında görülen TMK madde 323 uyarınca çocuk ile kişisel ilişki kurulması davası sırasında davalı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı tarafından 24.12.2013 tarihli dilekçe ile [...19.12.2013 tarihli oturumda tanık sıfatı ile dinlenen ..."nin yargılama ile ilgisi olmayan ve itiraz edilen beyanlarının zapta aynen geçirilmesi, tanığa soru sormalarına müdahale edildiği, Hâkimin, müdahale edilmesini önlemesi gerekirken duruşmaya son vermesi, duruşma zaptının gerçeğe aykırı tutulduğu, sorularının bitmeden duruşmanın sonlandırılması, kendilerine soru sorulmadığı halde zapta "aleyhe olan tanık beyanlarını kabul etmiyoruz" şeklinde yazılması, yazılı talepleri hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi nedenleriyle hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu...] gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim ..."ın, adalete olan güvenin sarsılmaması gerekçesiyle davadan çekildiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin ve hâkimin çekilme isteminin reddine ve HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca ret talebinde bulunan davalının 2.000.-TL idarî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.MK.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden olmadığından talebin reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; reddi hâkim isteminin reddi halinde, HMK"nun 42/4. maddesi gereğince disiplin para cezasına hükmetmek için reddi hâkim isteminin esastan reddi ve talepte bulunanın kötüniyetli olması gerektiği, merci tarafından davalının kötüniyetli olup olmadığı değerlendirilmeden yalnızca haksız olduğu belirtilerek disiplin para cezası ile cezalandırılması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; merci kararının 3. bendinin hüküm fıkrasından tamamen kaldırılmasına ve takip eden bentlerin devam eden sıra numarası ile devamı suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 27/05/2014 günü oy birliği ile karar verildi.