MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin en son ödemenin yapıldığı 13.01.2010 olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığında 11.01.2010 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmüştür.
Sanığın şikayetçiyi ...."ta iş bulacağı vaadiyle aldatarak, şikayetçinin 11.01.2010 tarihinde ..... şubesine 400 TL, daha sonra 13.01.2010 tarihinde Ptt havalesi ile ..... şubesine 600 TL para göndermesini sağladığı ancak sanığın iş bulma vaadini yerine getirmediği, böylece üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Sanık aşamalardaki beyanlarında, üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, katılanın bulunamaması nedeniyle soruşturma aşamasındaki ifadeleriyle yetinildiği ve tanıkların dinlenmediğinin anlaşılmış olması karşısında;
Gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından, katılan ve havale yapılan tanıklar ....."ın sanıkla mümkünse duruşmada yüzleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde sanığın usulüne uygun en son çekilmiş fotoğrafının katılan ve tanıklara gösterilip beyanları alınıp, sanığın kesin teşhisi yapıldıktan sonra, tüm deliler tartışılarak, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği halde, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
2-Sanık hakkında belirlenen hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
3-5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “ velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunma haklarından yoksunluğun ” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindeki kişiler yönünden ise söz konusu hak yoksunluklarının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi ve 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak, lehe olan söz konusu iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.