MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacılar vekili; davalının sürücüsü olduğu aracın neden olduğu tek taraflı trafik kazasında araçta yolcu olarak bulunan davacıların eşi, babası, çocuğu ve kardeşi olan ..."ın vefat ettiğini, davacı eş ve çocuğun müteveffanın desteğinden yoksun kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 20.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile davacı eş ve çocuk için ayrı ayrı 20.000,00 TL, davacı anne ve baba için ayrı ayrı 10.000,00 TL ve davacı kardeşler için ayrı ayrı 5.000,00 TL olmak üzere toplam 105.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ...; mütüveffayla aynı işyerinde çalıştığını, araç bulamadığı için ücretsiz olarak müteveffayı aracına aldığını, trafik sigortası tarafından davacılara 131.000,00 TL ödeme yapıldığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ... ve ... için ayrı ayrı 2.000,00 TL, davacı ... ve ... için ayrı ayrı 1.000,00 TL, diğer davacılar için ayrı ayrı 500,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, maddi tazminat talebinin reddine verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine yöneliktir.
6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda davanın kısmen kabulüyle davacı anne ve baba için ayrı ayrı 1.000,00 TL, davacı kardeşler için ayrı ayrı 500,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davacılar ..., ..., ..., ..., ... ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... yönünden verilen kararlar miktar itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine verilebileceğinden davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin maddi tazminat kararı yönünden reddine vermek gerekmiştir.
2-)Davacılar ... ve ... yönünden davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve BK"nın 47. maddesindeki (6098 sayılı TBK 56) özel hallerin dikkate alınmış bulunmasına göre, davalı ... vekilinin manevi tazminata yönelik yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... yönünden reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin davacılar ... ve ... yönünden temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 116,94 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."dan alınmasına 26.02.2015 gününde oybirliği ile verildi.