MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 01/05/2007 gününde verilen dilekçe ile cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat yönünden davanın reddine, manevi tazminat yönünden davacı ..."ın davalı ..."ye yönelik davasının kısmen kabulüne, diğer davacıların manevi tazminat taleplerinin reddine dair verilen 14/04/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ile davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; temyiz eden davalı ..."nün tüm itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların temyiz itirazlarına gelince;
Dava, cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma eylemleri sebebiyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, maddi tazminat talebinin vazgeçme nedeniyle reddine, manevi tazminat talebinin ise davacı ... yönünden kısmen kabulüne diğer davacılar yönünden reddine karar verilmiş, hüküm; davacılar ile davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkillerinden ... ve ...’ın olay tarihinde reşit olmayan kızı ...’ın davalı ...’nün cinsel istismarına maruz kaldığını ve ayrıca tüm davalılar tarafından alıkonulduğunu, davalı ... hakkında cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemlerinden, diğer davalılar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma eylemlerinden kamu davası açıldığını, yapılan yargılama sonucunda davalılar ... ve ... hakkında beraat, diğer davalılar hakkında mahkumiyet kararı verildiğini belirterek; bu nedenle maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,davaya konu cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma eylemleri nedeniyle uğranılan manevi zararın davacı ... yönünden kısmen kabulüne ve davalı ...’den tahsiline karar verilmiştir.
Olay tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesine (Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesi) göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
a) Somut olaya gelince; olay tarihi, olayın oluş şekli ve gelişim biçimi, olayın davacı ...’ın sosyal gelişimi üzerindeki etkileri ve yukarıdaki ilkeler nazara alındığında hükmedilen manevi tazminat miktarı az olup, davacı ... yararına daha üst seviyede manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
b) ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/51 esas ve 2008/116 karar sayılı dosyasının incelenmesinde; davacılar ... ve ...’ın müşterek kızları olan davacı ...’a karşı davalı ...’nün cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma eylemlerini gerçekleştirdiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla mahkemece, davacılar ... ve ... yararına da uygun bir miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, yersiz gerekçeyle istemin tümden reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekir.
c) Ceza Mahkemesinin, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma eylemini davalılar ... ve ...’nün gerçekleştirdiğine ilişkin tespiti ve sonucunda verdiği kesin mahkumiyet hükmü hukuk hakimini bağlar. (TBK 74) Şu durumda, mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, bu davalılar hakkında da davacılar yararına uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2/a-b-c) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, davalı ...’nün temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.