MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/11/2012 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın maddi tazminat yönünden kabulüne, manevi tazminat yönünden kısmen kabulüne dair verilen 11/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ile davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kasten yaralama eylemi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın maddi tazminat yönünden kabulüne, manevi tazminat yönünden ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 323. maddesinde yargılama giderlerinin nelerden ibaret olduğu açıkça sayılmış; yargılama giderlerinden sorumluluğu düzenleyen 326. maddesinde ise Kanunda yazılı haller dışında yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği düzenlenmiştir.
Dosya kapsamından; davacının 611,35 TL tutarında Adli tıp ücreti yatırdığı, mahkemece yatırılan bu miktar hakkında herhangi bir hüküm kurulmadığı anlaşılmıştır. Davacı tarafından yatırılan bu tutar HMK"nın 323. maddesi kapsamında yargılama gideridir. Bu giderin aynı kanunun 326. maddesi gereğince aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilmesi gerekmektedir. Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek davalı tarafından yapılan bu masrafın yargılama gideri kapsamında değerlendirilmemesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenle hüküm bölümünün yargılama giderleriyle ilgili 4. bendinde yer alan ""1.173,10 TL yargılama giderinin kabul ve red durumu dikkate alınarak 926,75 TL’’ rakam ve sözcükleri çıkarılarak yerine ‘’1.784,45 TL yargılama giderinin kabul ve red durumu dikkate alınarak 1.538,10 TL’’ rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının
(1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalıya yükletilmesine, davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.