Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/3392 Esas 2022/10371 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat davasının mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 16/10/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı vekili; davalılardan ...Gazetesinde 26/07/2012 tarihinde İkiz Skandal başlığı ile yayımlanan ve diğer davalı ... tarafından kaleme alınan haber ile müvekkilin kamu oyundaki itibarına ve şahsiyet haklarına saldırıda bulunulduğunu, yapılan bu haberle ile müvekkilinin itibarının zedelendiğini, hiçbir kaynağı olmayan gazetelilik ve yayıncılık etiğine uymayan kamu yararı, toplumsal ilgi öğeleri taşımayan bu haberlerle müvekkil telafisi imkansız psikolojik yaralar aldığını belirterek 100.000,00 TL manevi tazminat haksız fiil tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili; davanın ...Gazetecilik ve matbaacılık A.Ş sorumlu müdür ... bakımından reddi gerektiğini, hukuken sorumlu kişiler arasında sorumlu müdürün bulunmadığını, dava konusu olay incelendiğinde haberin hukuka uygunluk kriterlerini haiz olduğunu, haber içeriğinin basın özgürlüğü kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; dava konusu edilen haberin gazete ve internet sitelerinde daha öncede benzer yazı haber ve yorumlara, konu olması, verilen haberin hukuka uygunluk, güncellik, görünür gerçeklik ilkeleri ile birlikte değerlendirilmesi sonucu görünür gerçekliğe uygun olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, kararın gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, her ne kadar 5187 sayılı Basın Kanunu'nun 13. maddesinde "Basılmış eserler yoluyla işlenen fiillerden doğan maddî ve manevî zararlardan dolayı süreli yayınlarda, eser sahibi ile yayın sahibi ve varsa temsilcisi, süresiz yayınlarda ise eser sahibi ile yayımcı, yayımcının belli olmaması halinde ise basımcı müştereken ve müteselsilen sorumludur. Bu hüküm, süreli veya süreli olmayan yayınlarda yayın sahibi, marka veya lisans sahibi, kiralayan, işleten veya herhangi bir sıfatla yayımlayan, yayımcı gibi hareket eden gerçek veya tüzel kişiler hakkında da uygulanır. Tüzel kişi şirketse, anonim şirketlerde yönetim kurulu başkanı, diğer şirketlerde en üst yönetici, şirket ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur." denilmekle hukuki sorumluluğun esaslarının düzenlendiği, dava konusu haberin yer aldığı gazetenin künyesine göre, davalı ...’ın sorumlu müdür sıfatını taşımakta olup; 5187 sayılı Kanun'un 13. maddesi kapsamında hukuki sorumluluğu bulunmadığı, mahkemece, anılan davalıya yönelik istemin pasif husumet yokluğu nedeniyle reddi gerekmekte ise de, mahkeme kararının sonucu itibariyle doğru olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 26,30 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 15/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.