.......

Taraflar arasındaki konut tahsisi ve tazminat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, davalı kooperatifin ortağı olan müvekkilinin yükümlülüklerini eksiksiz olarak yerine getirmesine rağmen davalı kooperatifin müvekkilini ortaklıktan çıkarma ve dairesini vermeme eğiliminde olduğunu, daha önce verilen çıkarma kararlarının iptal edildiğini, kooperatifin, müvekkiline daire vermemek amacıyla müvekkiline ait değişik adreslere ihtar ve tebligat gönderilerek yargı kararlarının uygulanmasını engellediğini, müvekkiline ait dairenin başka ortağa tahsis edildiğini ileri sürerek müvekkiline tahsis edilen dairenin iadesine, konuta ilişkin yoksun kalınan kira tazminatının tahsiline, konut verilmemesi halinde ise emsal değerinin tazminine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı kooperatif yönetim kurulunun 06.07.2004 tarihli kararıyla kooperatif ortaklığından çıkarıldığını, davacının tebliğ edilen karar süresinde itiraz etmemesi nedeniyle kararın kesinleştiğini, davanın çıkarma kararından yaklaşık 6 yıl sonra açıldığını ve istemin zaman aşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece 28.06.2012 tarihli kararda davanın reddine karar verilmiş kararın, davacı vekilince temyiz etdilmesi üzerine Dairemizin 25.12.2012 tarihli, 2012/5569 Esas ve 2012/7652 Karar sayılı ilamı ile özetle, davacının ihraç kararı kesinleşmiş olsa bile kooperatifçe zımnen ve yeniden ortaklığının benimsendiğinin kabulünün gerektiği ve mahkemece davacının kooperatif ortağı olduğu kabul edilip, taraf delillerinin bu kapsamda değerlendirilerek davacının istemleri hakkında bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, davalı vekilinin karar düzeltme istemi de Dairemizin 11.07.2013 tarihli 2013/1974 Esas ve 2013/4870 Karar sayılı ilamı ile reddedilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece, önceki hükümde direnilmesine karar verilerek davanın reddine karar verilmiş, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 04.05.2016 tarihli 2014/23-464 Esas ve 2016/579 Karar sayılı ilamı ile mahkemece verilen kararın yeni bir hüküm olup, hükme yönelik temyiz itirazlarının özel dairece incelenmesi gerektiği gerekçesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik olmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Dava, kooperatif üyeliğinden kaynaklı konut tahsisi, olmadığı takdirde konut bedeli ile kira alacağının tahsili istemine ilişkindir.
......
Uygulama ve öğretide kooperatif üyeliğinin kooperatif yetkili organlarının açık kabulü ile gerçekleşebileceği gibi, bu hususta açıkça bir karar alınmasa da, kooperatifin bu kişi ile üye sıfatıyla yazışmalar yapması, onu genel kurullara çağırması, ödemeleri kabul ederek kullanması gibi olgularla zımnen de gerçekleşebileceği kabul edilmektedir. Yine üyelikten ayrılmanın da açık bir irade beyanı ile olabilceği gibi aidat yükümlülüğü bulunan ortağın uzun süre kooperatife uğramaması, aidat borcunun bulunup bulunmadığını takip etmemesi de eylemli olarak ortaklıktan çıkma iradesini yansıttığı anlamına gelir.
Somut olayda, davacının kooperatif üyeliğinden ihracına yönelik kararın davacıya tebliğ tarihi olan 14.07.2004 sonrası davacının 2006 yılına kadar aidat ödemeye devam ettiği ve davalı kooperatifçe aidat olarak ödenen miktarların hesaptan alınarak muhasebeleştirildiği, ihraç kararının tebliğinden sonra yapılan 26.06.2005, 30.04.2006 tarihli davalı kooperatifin genel kurullarına ortak sıfatıyla çağrıldığı ve davacının da genel kurullara katılarak hazirun listesinin 48 numarasında imzasının bulunduğu anlaşılmıştır. Her ne kadar mahkemece davacının ihraç sonrası ödediği aidatın kooperatif muhasebe kayıtlarında “Ortak cari hesabında” değil de farklı bir hesapta muhasebeleştirilmesi nedeniyle kooperatifin bu ödemeleri aidat olarak benimsemediği sonucuna varılmış ise de, davalı kooperatifçe aidat ödemelerinin ihraç kararı sonrası ihtirazi kayıt olmaksızın alınarak ortağa dava tarihine kadar iade edilmediği ve diğer yandan genel kurullara davacının ortak sıfatıyla çağrılması ve toplantılara ortak sıfatıyla katılması birlikte değerlendirildiğinde, davacının ihraç kararı kesinleşmiş olsa bile kooperatifçe zımni olarak yeniden ortaklığının benimsendiğini göstermektedir. Mahkemece, açıklanan bu nedenlerle davacının kooperatif ortağı olduğu kabul edilerek taraf delillerinin bu kapsamda değerlendirilip, davacının istemleri hakkında bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeye dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 06.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.