MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet


KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
A- Sanık ..."a yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu tek fiille birden fazla kamu görevlisine karşı işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca cezası artırılmamış ise de, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak; 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasının ilgili kısımlarının, “5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda tebliğnameye uygun olarak, ONANMASINA,
B- Diğer hükümlere yönelik temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanık ..."ın hakaret eylemlerine ilişkin hükümler yönünden;
a- Sanığın tek eylemle, birden fazla katılana karşı hakaret suçunu gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında TCK"nın 125/3-4, 43/2. maddeleri ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden eylemin iki kişiye karşı gerçekleştirildiğinden bahisle iki ayrı hakaret suçundan hüküm kurulması,
b- TCK"nın 53/l-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1. maddesinin a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının düşünülmemesi,
2) Sanık ... hakkında hakaret suçlarından kurulan hükümler yönünden;
Uyap sisteminden alınan nüfus kaydına göre sanık ..."ın 13.01.2013 tarihinde öldüğü anlaşıldığından, bu hususun doğruluğu araştırılıp kesin biçimde saptandıktan sonra sanık hakkında açılan kamu davalarının 5237 sayılı TCK"nın 64 ve 5271 Sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince düşmesine karar verilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.