MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TESCİL

Taraflar arasında görülen dava, TMK"nın 713/1, 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 14. ve 17. maddelerine dayalı olarak açılan tapusuz taşınmazın tescili isteğine ilişkindir.
Davacı ..., ... İlçesi ... Köyü çalışma alanında bulunan ... ada ... ve ... ada ... parsel sayılı taşınmazların kendisine ait olduğunu, bu iki taşınmaz arasında yol bulunmadığı halde kadastro sırasında içinden yol geçirilmesi suretiyle taşınmazlarının ikiye ayrıldığını, bu bölümün iptali ile taşınmazların tek parsel olarak adına tesciline karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Davalı Hazine, davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, davanın kabulüne, 07.06.2016 tarihli fen bilirkişi raporunda (A) harfi ile gösterilen bölümün davacıya ait ...ada ... parsel sayılı taşınmaza ilave edilmek suretiyle davacı adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, davacı lehine zilyetlik koşulları oluşmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı ... vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 21/10/2021 Perşembe günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı ... ve vekili Avukat ... ile temyiz edilen davalı Hazine vekili Avukat ... geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İlk derece mahkemesince, davanın kabulüne dair verilen kararın davalı tarafından istinafı üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın reddi yönünde yeniden hüküm kurulmuş; bölge adliye mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de “miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararının verildiği 2018 yılı itibarıyla HMK’nin 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 47.530,00 TL
olarak uygulanmaya başlamıştır.
Somut olayda, dava 19.01.2009 tarihinde dava değeri gösterilmeden açılmış, mahallinde 09.05.2016 tarihinde yapılan keşif neticesinde ziraat bilirkişisinin 20.06.2016 havale tarihli raporunda çekişmeli taşınmaz bölümünün değeri 2.539,04 TL olarak belirlenmiş ve bu miktar üzerinden 17.01.2017 tarihinde karara bağlanmıştır.
Keşfen saptanan ve davacı tarafça harcı ikmal edilen 2.539,04 TL’nin 2018 yılı itibariyle temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacı vekilinin temyiz isteğinin değerden REDDİNE, 24.11.2020 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince gelen temyiz edilen vekili için 3.050.00.-TL. duruşma vekâlet ücretinin temyiz edenden alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine, 21/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.