MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Aşamalarda suçlamayı kabul etmeyip, yakınanın zararını gidermeye yönelik bir iradesine de rastlanılmayan sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar veren mahkemenin gerekçesinde bir isabetsizlik görülmeyerek tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
I) Sanık ..."e yüklenen hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçları bakımından yapılan incelemede;
Yakınanın evinden çalınan iki adet altın yüzük ve nüfus cüzdanının, olay yerinden kaçan ve kimliği belirlenemeyen diğer sanık tarafından götürüldüğünün anlaşılması karşısında, sanığa yüklenen hırsızlık suçunun tamamlandığı gözetilmeden, teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek eksik ceza tayin edilmesi; konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi ile uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmeyerek eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamış; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/ 17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan, uzlaşma kapsamı dışında olup, aynı ilkeler doğrultusunda şikayete de bağlı olmadığı gözetilerek, yakınanın şikayetten vazgeçmesi nedeniyle atılı suçtan düşme kararı verilemeyeceği kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II) Sanık ..."e yüklenen mala zarar verme suçu bakımından yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Mala zarar verme suçunun kovuşturulmasının suç tarihi itibari ile şikayete tabi olduğu; yakınanın ise sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla; sanık hakkında bu suç nedeniyle açılan kamu davasının düşürülmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kabule göre de ;
2)5237 Sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde yazılı mala zarar verme suçunun, suç tarihi itibariyle uzlaşma kapsamında olduğu düşünülmeyerek, 5271 sayılı CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde yazılı usule göre sanığa ve müştekiye uzlaşmayı kabul edip etmediği sorulmadan hüküm kurulması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 14/02/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.