MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki Medenî Kanunun 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazın tescili istemine ilişkin davadan dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 02/05/2013 gün ve 2013/1042 - 2013/4971 sayılı ilâmıyla onanmasına karar verilmiş, süresi içinde davacı ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... vekili, müvekkili yararına zilyetlikle mülk edinme koşulları oluştuğunu ileri sürerek dava dilekçesinde sınırları bildirilen yaklaşık 15 dönüm büyüklüğündeki tapusuz taşınmazın müvekkili adına tescili isteğinde bulunmuş, davanın reddine dair verilen karar, Dairece onanmıştır.
Davacı ... vekili, orman kadastro tutanak tarihine göre taşınmazın orman kadastro sınırları dışında bırakılma tarihinin 20/05/1991 olduğu ve bu tarih esas alındığında 20 yıllık zilyetlik süresinin dolduğu ve keşif zaptı ve tanık beyanları incelendiğinde görüleceği üzere, taşınmazın 40 yıldan bu yana müvekkilinin zilyetliğinde bulunduğunu beyanla, Daire kararının düzeltilmesini istemiştir. Davaya konu yapılan ve bilirkişi krokisinde (A ve C) harfleriyle gösterilen taşınmazlar 3402 sayılı Kanuna göre 28/09/1992 ilâ 28/10/1992 tarihleri arasında ilân edilerek kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığı, krokide (B) harfi ile gösterilen bölüm ise, krokide (A ve C) harfleriyle gösterilen bölümlerle birlikte 1962 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında çamlık niteliğiyle tespit dışı bırakıldığı, 28/09/1992 ilâ 28/10/1992 tarihleri arasında ilân edilen orman kadastro çalışmasında krokide (B) harfi ile gösterilen bölüm tahdit dışında bırakılmış ise de, yerel mahkemenin gerekçesinde belirttiği gibi tahdit dışında bırakılmanın kesinleştiği 29/10/1992 tarihi ile davanın açıldığı 13/09/2011 tarihi arasında 20 yıllık zilyetlikle mülk edinme süresi dolmadığı gibi, bu bölümün 6831 sayılı Kanunun 17/2. madde hükmüne göre orman içi açıklık niteliğinde ve bu niteliği nedeniyle de zilyetlikle iktisabı mümkün olmayan yerlerden olduğu anlaşılmıştır.
Yukarıda yazılan gerekçeler karşısında Dairemiz onama ilâmında düzeltilmesi gereken bir yön bulunmadığından karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nun 440. maddesinde yer alan sebeplerden hiçbirine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442. maddesi uyarınca takdiren 228.00.- TL. para cezası ile Harçlar Kanunu uyarınca 52.40.- TL. ret harcının düzeltme isteyenden alınmasına 09/06/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.