MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın, sanığın 31.03.2015 tarihli celsede bildirdiği, bilinen son adresi olan ".... Mah. .... Sokak No: 22/8 ...." adresine tebliğe çıkartıldığı, ancak tebligatın iade gelmesi üzerine Tebligat Kanun"u 21/2. maddesi gereğince o tarihte mernis adresi olan ".... Mahallesi, .... Cad. No: 14/2 ...." adresi yerine, sanığın ".... Mah. .... Sokak No: 22/8 ...." adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan karar tebliğinin usulsüz olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş ve sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 04.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.