MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, gereği düşünüldü:
K A R A R
Mahkeme hükmü davacı vekiline 01.04.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise, 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi göndermesiyle H.U.M.K.’nun 36/A maddesinde öngörülen (7) günlük kanunî süre geçirildikten sonra davacı vekili tarafından 15.04.2014 hâkim havale tarihli dilekçe ile aynı gün temyiz harcı yatırılmak suretiyle verilmiştir. Her nekadar merci tarafından temyiz süresi (15) gün olarak belirtilmiş ise de, Hukuk Genel Kurulunun 13.03.2013 gün 2012/19-779 Esas 2013/355 sayılı kararında da benimsendiği üzere kanunda açıkça düzenlenen temyiz süresinin merci tarafından değiştirilmesinin mümkün olmadığı ve bunun davacı tarafa yönelik herhangi bir hak doğurmayacağı gözönünde bulundurularak süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceği ve süresinden sonra temyiz isteminde bulunulduğundan temyiz dilekçesinin reddî gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 10/06/2014 günü oy birliği ile karar verildi.