MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2013
NUMARASI : 2013/305-2013/666

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 14.04.2011 gününde verilen dilekçe ile baz istasyonunun kaldırılması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11.12.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, sağlığa zarar verdiği iddiası ile davalı GSM şirketine ait baz istasyonunun kaldırılması isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, kararın davalı T.. A.Ş. vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 18.04.2013 tarihli ve 2013/4312 Esas, 2013/6072 Karar sayılı ilamı ile “davaya konu baz istasyonunun 21.04.2011 tarihli Yönetmelik hükümlerine göre limit değerlere ve güvenlik mesafelerine uygun olarak işletilmekte olup olmadığı uzman bilirkişi tarafından yapılan ölçüm sonucu düzenlenen bilirkişi raporu ile belirlenmeden soyut değerlendirmeler yapılarak davanın kabulüne dair hüküm kurulması doğru görülmediği” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmuş, yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen gereği yerine getirilmemiştir. Davanın kabul edilebilmesi için de öncelikle baz istasyonunun yönetmelikte belirtilen limit değerlere uygun bulunmadığı ve sağlığa zarar verdiğine ilişkin iddiaların kanıtlanması gerekir.
Baz istasyonlarının uzun vadede sağlığa zarar vereceği/verebileceği, baz istasyonlarından psikolojik olarak etkilenildiği/ etkilenileceği v.s. şeklindeki kanıtlanması mümkün olmayan soyut iddialarla açılan davaların dinlenmesi mümkün değildir.
Somut olaya gelince; mahallinde yapılan keşif sonucu; düzenlenen 12.11.2013 havale tarihli bilirkişi raporuna göre davacıların evlerinden yapılan ölçümlerde, davaya konu baz istasyonunun 21.04.2011 tarihli Yönetmelikte belirtilen limit değerlere ve güvenlik mesafelerine uygun olarak işletilmekte olduğu anlaşıldığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 27.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.