MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi müdahil Orman Yönetimi ve davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Hazine, 14.03.2005 günlü dilekçesinde ... Köyü 111 ada 169 ve 170 sayılı parsellerin devletin hüküm ve tasarrufu altında özel mülke konu olamayacak, serinlemek ve hayvan otlatmak için kullanılan ... Yaylası olarak bilinen kadim yayla olduğu iddiası ile tapunun iptalini istemiştir. Orman Yönetimi, taşınmazın orman sayılan yer olduğu iddiası ile davaya katılmıştır.
Mahkemece, Orman Yönetiminin davasının reddine, Hazinenin davasının kabulü ile dava konusu taşınmazların yayla olarak sınırlandırılıp özel siciline kaydedilmesine ilişkin verilen hüküm müdahil Orman Yönetimi ve davalı ..."nün temyizi üzerine Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 2010/3965 - 5283 sayılı kararı ile bozulmuştur.Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “Mahkemece, eski tarihli memleket haritası, hava fotoğrafları ve varsa amenajman planı ilgili yerlerden getirtilip, önceki bilirkişiler dışında bir orman mühendisi ve bir fen elemanı yardımıyla yeniden yapılacak inceleme ve keşifte, çekişmeli taşınmaz ile birlikte çevre araziye de uygulanmak suretiyle taşınmazın öncesinin bu belgelerde ne şekilde nitelendirildiğinin belirlenmesi; taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşılırsa kadastro mahkemesinin 1994/560 sayılı dosyasında sadece Vakfiyenin uygulandığı, taşınmazın kamu malı yayla niteliğinde olup olmadığının araştırılıp araştırılmadığının dosyanın aslı getirtilerek incelenmesi, şayet böyle bir inceleme yapılmamışsa hukukî sebep farklı olması nedeniyle H.M.U.K."nın 237. maddesi anlamında kesin hüküm niteliğinde bulunmadığının gözetilmesi ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi” gereğine değinilmiştir.Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra Hazinenin ve Orman Yönetiminin davasının kısmen kabulü ile dava konusu taşınmazların tapu kayıtlarının iptali ile 169 sayılı parselin yayla olarak sınırlandırılıp özel siciline kaydedilmesine, 170 sayılı parselin orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline ilişkin verilen hüküm, davacı Hazine ve müdahil Orman Yönetimi ile davalı ... tarafından temyiz edilmiş; Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 2012/7496-14779 sayılı kararı ile ... Bölge Müdürlüğünün temyiz itirazlarının reddine, Orman Yönetiminin çekişmeli 111 ada 169 parsel sayılı taşınmaza ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına, çekişmeli 111 ada 170 sayılı parsel sayılı taşınmazın 3402 sayılı Kanunun 16/B maddesi gereğince yaylak olarak sınırlandırılıp özel siciline yazılmasına karar verilmesi gerekirken, orman niteliği ile tescil edilmesi isabetsiz olduğundan Hazinenin 111 ada 170 sayılı parsele ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.Bozma kararına uyulduktan sonra mahkemece, müdahil davacı ... İdaresinin davasının reddine, davacı ... Hazinesinin davasının kabulü ile çekişmeli 111 ada 170 parsel sayılı taşınmazın davalı adına olan tapusunun iptali ile yayla olarak sınırlandırılıp özel siciline kaydedilmesine, çekişmeli 111 ada 169 parsel sayılı taşınmaz yönünden daha önce mahkemece verilen karar kesinleşmiş olduğundan, bu parsel yönünden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş, hüküm müdahil Orman Yönetimi ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre orman kadastrosu ile genel arazi kadastrosu işlemi 1994 yılında yapılmıştır.İncelenen dosya kapsamına, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak müdahil davacı ... İdaresinin davasının reddine, davacı ... Hazinesinin davasının kabulü ile çekişmeli 111 ada 170 parsel sayılı taşınmazın davalı adına olan tapusunun iptali ile yayla olarak sınırlandırılıp özel siciline kaydedilmesine, çekişmeli 111 ada 169 parsel sayılı taşınmaz yönünden daha önce mahkemece verilen karar kesinleşmiş olduğundan, bu parsel yönünden hüküm kurulmasına yer olmadığına dair yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.Ancak, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesiyle 3402 sayılı Kanuna eklenen "Kadastro işlemi ile oluşan tesbit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” şeklindeki 36/A maddesi ve 17. maddesi ile eklenen "Bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır.” şeklindeki geçici 11. maddesi hükümleri gereğince davalı aleyhine yargılama giderleri ve vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 3, 5 ve 6. paragraflarının kaldırılarak, yerine “6099 sayılı Kanun ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, davacı lehine vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 10/06/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.