MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı üçüncü kişi vekili, dava konusu 05.11.2014 tarihli haczin, müvekkili tarafından 11.07.2014 tarihinden itibaren işletilmeye başlanan adreste gerçekleştirildiğini, borçlunun haciz adresinde satış ve pazarlama departmanında görev aldığını, mahcuzlardan bir adet forkliftin dava dışı Finansal Kiralama Şirketine ait olduğunu, müvekkili tarafından sadece işletildiğini, 6361 sayılı Kanun"un 29. maddesi uyarınca sözleşme süresi boyunca haczedilemeyeceğini, haczedilen diğer malların da borçlu ile ilgisinin bulunmadığını, işyeri kira sözleşmesinin müvekkili ile yapıldığını, kira sözleşmesinin ekinde bulunan tüm faturalı malların işletme ile birlikte müvekkiline kiralandığını öne sürerek, forklifte ilişkin haczin yasa gereği kaldırılmasına, diğer mahcuzlar yönünden ise istihkak iddiasının kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, haciz adresi işyerinin borçlular tarafından işletildiğini, haciz esnasında da borçlu şirkete ait evrak bulunması sebebi ile davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, haciz yapılan işyerinin borçlular tarafından işletildiği, mahcuzların borçlulara ait olduğu, forklift yönünden haczedilmezlik şikayetinde bulunulmuş ise de, forkliftin borçlu şirket tarafından üretimde kullanıldığı ve borçlu şirkete ait olduğu, üçüncü kişinin bu yöndeki şikayetinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş, karar davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK"nin 96. maddesine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1. Davacı üçüncü kişi vekilinin forklift yönünden temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Davacı üçüncü kişi, davaya konu ... 2. İcra Müdürlüğünün 2014/14055 Esas sayılı takip dosyasında taraf olmayıp anılan hacizde üçüncü kişi sıfatına sahiptir. Davacı üçüncü kişi takipte taraf olmadığından mahcuza ilişkin haczedilmezlik şikayetinde bulunmaya yetkili değildir. Bu durumda, üçüncü kişinin haczedilmezlik şikayeti yönünden aktif husumet ehliyeti bulunmadığından şikayetin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile esastan reddine karar verilmesi doğru değildir.
2. Davacı üçüncü kişi vekilinin sair mahcuzlar yönünden temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Dava konusu haciz esnasında hazır olan üçüncü kişinin fiili haciz işlemi öncesinde adreste bulunan eşyaların finansal kiralama şirketine ve kiralayan şahsa ait olduğunu, üçüncü kişilerin istihkak iddialarının dinlenmesi gerektiğini beyan ettiği, fiili haciz işleminden sonra alınan beyanında ise hacze konu malların leasing şirketine ve işyerini kiraladığı şirkete ait olduğunu, mal sahibi şirketlere tebligat yapılması için ayrıca beyanda bulunacağını beyan ettiği, hacizden itibaren 7 gün içinde doğrudan açtığı dava dilekçesinde mahcuz biriketler yönünden bir beyanı bulunmadığı gibi dava dilekçesinin ekinde bu mahcuza ilişkin bir delile yer verilmediği, öte yandan haczedilen tüm büro malzemeleri ve bilgisayarların kiraya veren dava dışı Polatrade Şirketine ait olduğunu beyan ettiği anlaşılmıştır.
Bu durumda davacı üçüncü kişinin dava dilekçesinde açıkça yer verilen ve Finansal Kiralama Sözleşmesine konu olan forklift dışındaki mahcuzlar yönünden kiracılık sıfatına dayalı olarak istihkak iddiasında bulunduğunun kabulü gerekmiştir.
İİK"nin 96/1. maddesinde, üçüncü kişinin haczedilen mal ve hak üzerinde mülkiyet veya rehin hakkına dayanarak istihkak davası açabileceği öngörülmüştür. Gerek doktrinde ve gerekse Yargıtay uygulamasında “mülkiyet ve rehin hakları” sözcüklerinin sınırlandırıcı anlam taşımadığı, ayrıca sınırlı ayni haklara, tapuya şerh verilmiş kişisel haklara, hapis hakkına, mülkiyeti muhafaza sözleşmesine, intifa hakkına dayanarak da istihkak davası açılabileceği kabul edilmektedir.
Ancak somut olayda, davacı yukarıda yazılı haklara değil, yalnızca kiracılık sıfatına dayanmıştır. Davacının sunduğu kira sözleşmesi adi nitelikte olup, kural olarak kiracının istihkak davası açma hakkı yoktur. Adi kira sözleşmesinde borç sadece taraflar yönünden sonuç doğurur. Diğer bir deyişle borç ilişkisinden kaynaklanan şahsi haklar sözleşmenin tarafı olmayan kişilere karşı ileri sürülemez. Bu durumda, davacı üçüncü kişinin davacı sıfatı (aktif husumet ehliyeti) olmadığından davanın usulden reddi gerekirken, davanın esastan reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3. Bozma neden ve şekline göre davacı üçüncü kişi vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle İİK"nin 366 ve 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca
BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişi vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine YER OLMADIĞINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın isek halinde temyiz edene iadesine, 22.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.