MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalıya ait eczanede 02.01.1997 tarihinde çalışmaya başladığını, bu çalışmasının iş akdinin haksız olarak feshedildiği 10.09.2008 tarihine kadar kesintisiz devam ettiğini, davacının aylık net 795,00 TL ücretle çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, davacının haftanın 5 günü 07.00-19.30 saatleri arasında, Cumartesi günleride 07.00-13.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma yapmasına rağmen karşılığı ücretlerin ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davalı olarak gösterilen ... Eczanesinin gerçek veya tüzel kişiliği olmadığını dolayısıyla pasif husumet ehliyeti olmadığını, husumet itirazlarının bulunduğunu, davacının çalıştığı süre içinde yıllık izinlerini kullandığını, fazla çalışma alacağının zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Gerekçeli karar başlığında, ... ’ın davalı olarak gösterilmesi gerekirken, tüzelkişiliği ve dava ehliyeti bulunmayan işyeri isminin davalı olarak yazılması mahkemece her zaman düzeltilebilecek maddi hata kabul edilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

3-Somut uyuşmazlıkta; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla mesai ücreti hesaplanırken, dava tarihine göre zamanaşımı gözetilerek hesaplama yapıldığının açıklanmasına rağmen zamanaşımının hesaplandığı 13/11/2003 tarihi öncesininde hesaplamaya dahil edildiği izlenimi edinilmektedir.
Mahkemece, dava tarihine göre zamanaşımı def’inin doğru bir şekilde değerlendirilerek hesaplandığı, denetime elverişli yeni bir rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.