MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Mahkemece itibar edilen tüm tanık beyanlarında sanığın müşteki ..."ı “ Seni ..."da yaşatmam “ diye tehdit ettiği ifade edildiğinden, mahkemenin kabulü hatalı olsa da sanığın sabit olan tehdit eylemi kurulan hükme uygun olarak TCK"nın 106/1-1. maddesine uyduğundan, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Hükümden sonra 20.03.2012 tarihinde yürürlüğe 6284 sayılı Kanunun 23/1. maddesi ile 4320 sayılı Kanunun yürürlükten kaldırılması, 6284 sayılı Kanunun 13/1. maddesinde zorlama hapsi öngörülen söz konusu eylemin suç olmaktan çıkarılması karşısında, TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı olarak, “TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hüküm fıkralarından çıkarılması” biçiminde, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/05/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.