Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 14.03.2014 havale tarihli dilekçesi ile "...hâkim hakkında Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu"na şikayette bulunulduğundan aralarında husumet oluştuğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen (28157)"nın, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan davalı vekilinin HMK"nun 42/4. maddesi gereğince 1.000.-TL para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davalı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
1) İncelenen dosya kapsamına göre, yargılamanın devamı sırasında taraflardan birinin mahkeme hâkimi hakkında şikayette bulunması veya aleyhine dava açması, H.M.K.’nın 36/1-d maddesinde belirtilen “davalı olmak” anlamında yorumlanamaz. Aksine bir yorum, yargılama yapan tüm hâkimlerin kötü niyetli taraflarca reddedilmesini kolaylaştıracağı gibi, bu hakkı kötüye kullanmak isteyenlerin davranışını da korumak anlamına gelir. Hiçbir hukuk kuralı, kötü niyetliyi korumaz. Aksini kabul etmek, kötü niyetli kişilerce açılacak uydurma dava ve şikayetler sonucu, davaya bakan hâkimlerin sağlıklı, baskıdan uzak ve hür iradeleri ile görev yapmalarına engel olacağı gibi, tabiî hâkim ilkesini de zedeleyecektir. Bu nedenle, konuyu inceleyen mercinin H.M.K.’nın 36/1-d. maddesi hükmünü yorumlamasında bir isabetsizlik bulunmadığından hükmün esasına yönelik temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2) Davalı vekilinin disiplin para cezasına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Davalı vekili, duruşmayı müvekkili adına takip ettiğine ve reddi hâkim talebini de müvekkilleri adına yaptığına göre, davalı asil yerine vekilin para cezası ile yükümlü tutulması usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: 1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin işin esasına yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE;
2) İkinci bentde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin disiplin para cezasına yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu bölümünün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 01/07/2014 günü oy birliği ile karar verildi.