MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Dairemizin 19.09.2014 gün ve 2013/10619 Esas, 2014/ 25521 Karar sayılı kararı ile yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davacının ve diğer işçilerin temel ücretin düşmüş olmasından haberdar olunmasına rağmen 7 yıl boyunca bu itirazsız kabul edilen ücretler ile bu muvafakatin işverende ve mahkememizde kuşku oluşturmayacak şekilde ortaya konduğu ve 01.03.2003 tarihinde çalışmakta olan sendika üyesi işçilerin ücretlerine yapılan intibakla daha fazla ücret ödemesi yapıldığı gerekçesiyle bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “İşveren tarafından toplu iş sözleşmelerinin uygulanması neticesinde iş sözleşmesinde kararlaştırılan ücretin davacının sendikaya üyeliği ve TİS"nden yararlanmaya başlanması üzerine düşürülmesi 2822 sayılı TİSGLK’nın 6. maddesi uyarınca işçi lehine şart ilkesinin ihlali niteliğinde olup, kanuna aykırıdır. Mahkemece davalının zamanaşımı savunması nazara alınarak hesap dönemine ilişkin tüm ücret bordroları dosyaya getirtilmek suretiyle gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle davacının ücret farkından kaynaklı taleplerine ilişkin yeniden bir karar verilmelidir” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 17.09.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.